Posts in category: Geen categorie

Eerste Hulp bij Stress – De eerste stap naar meer rust en veerkracht.

We leven in een hectische, veeleisende en perfectionistische maatschappij. We verwachten steeds meer van onszelf; Aan wat we moeten doen en waaraan we moeten voldoen. Daardoor moeten we vele ballen hoog houden en puilen to-do lijstjes uit.

We hebben vaak het idee achter de feiten aan te hollen. We zijn moe en snel geïrriteerd. En helaas wordt dat nog wel eens afgereageerd op een ander, zoals man, partner en/of kinderen. Of we komen aan helemaal niets meer toe door aanhoudende vermoeidheid. Stress is ongezond, dat weten we. Want wie wil nu eindigen als die collega die met een burn-out thuis zit? Maar ja, hoe kan je dit voorkomen?

In mei 2017 organiseer ik, Roos Streumer, de Ladies Only Training “Eerste Hulp bij Stress” in mijn praktijkruimte in Amstelveen waar je dit leert!

* Wil je meer weten over stress en het voorkomen stressklachten, overspannenheid of een burn-out?
* Heb je zin om hier actief mee aan de slag te gaan onder begeleiding van een gediplomeerd stress counsellor samen met een kleine groep van maximaal 4-5 deelneemsters?

Doe dan mee met mijn training. Ik geef de training op 2 momenten in de maand mei 2017, namelijk op:

• Zaterdag 27 mei 2017 van 10.00 – 14.00 uur
• Woensdag 31 mei 2017 van 10.00 – 14.00 uur

Roos in Actie!

De cursus wordt gegeven in mijn gezellige zolderpraktijk ( 2 trappen omhoog!). Zoals ik al schreef, er is beperkt plek omdat ik graag in een kleine groep werk. Op deze manier kan ik iedere deelnemer voldoende aandacht geven en is er ruimte voor vragen van jou en interactie met elkaar.

Laagdrempelig en interactief

De cursus is laagdrempelig en heeft een heel interactief, inspirerend en praktisch karakter. Je gaat er direct aan de slag! En dat is goed nieuws. Want leren omgaan met stress is heel belangrijk om een (volgende) burn-out of overspannenheid te voorkomen en om meer uit je leven te halen.

Van een hangmat tot en met individuele hulp

De cursus wordt door de vorige deelneemsters ook als leerzaam, gezellig en vooral inspirerend ervaren. Zij hebben echt stappen gezet, klein of juist groot. Van het aanschaffen van een hangmat om tijdens de zomermaanden te ontspannen, meer aandacht besteden aan dierbaren tot en met het moedige besluit om individuele hulp in te schakelen.

Als trainer wordt ik omschreven als iemand die niet voor een klasje staat, maar iemand die echt echt in de groep gaat staan en ruimte geeft voor interactie en eigen inbreng van de cursisten.

Daarnaast worden onderling ervaringen en tips gedeeld. Daar geef ik ook alle ruimte voor. Koffie, thee en wat lekkers staan ook beide ochtenden klaar. In een gekke bui bak ik zelf iets (maar pin mij daar niet op vast).

• Wanneer: Zaterdag 27 mei 2017 of woensdag 31 mei 2017
  
• Tijd: van 10.00 – 14.00 uur
• Waar: Praktijk Mentaal Onderhoud, Fideliolaan 47 te Amstelveen
• Door wie: Roos Streumer, ervaren Stress Counsellor & Trainer
• Voor wie: Vrouwen en meiden vanaf ong. 18/19 jaar tot…
• Bijdrage: € 29,50. (dit is incl. 21% Btw, koffie, thee en wat lekkers, maar excl eventuele lunch)
  
• Maak gebruik van deze aanbieding. Vanaf september 2017 ga ik deze bijdrage verhogen!

Aanmelden of heb je vragen? Stuur een mail naar info@mentaalonderhoud.nl of maak gebruik van het contactformulier!

~ Heb je een groep van 2 t/m 5 dames waarmee je deze training wilt? Dan kan ik deze voor jullie organiseren. Kosten tot september 2017 zijn € 29,50 per persoon.

~Een uitgebreide versie van deze training kan ook individueel worden gevolgd. Dit is een combinatie van training en coaching/counselling verdeeld over meerdere sessies van 90 minuten. Wil je meer weten? neem gerust contact met mij op

Hartelijke groet, Roos Streumer

Geven is voor veel mensen makkelijker dan ontvangen. Herkenbaar? Ben jij iemand die makkelijker complimenten, cadeautjes, hulp, advies of zorg geeft dan ontvangt? En durf je jezelf wel eens de vraag te stellen waarom dit zo is? En wat de nadelen zijn van al dat geven? Lastig hè? Vandaag neem ik je mee in een eerlijke blog over waarom geven makkelijker is dan ontvangen.

Geven is makkelijker omdat het een goede naam heeft.

Vanuit cultuur en religie wordt hier veel waarde aan gegeven. Geven heeft iets nobels. Iemand die geeft is goed bezig. Dit waarderen wij enorm. Ik vind het fijn om te geven, te helpen en te zorgen. Ik maak een ander blij en het geeft mij een goed gevoel over mijzelf. Ik krijg er dus automatisch wat voor terug; Een goed gevoel en waardering vanuit mijn omgeving. Wie wil dat nu niet.

Maar waarom is ontvangen niet net zo makkelijk als geven? Misschien moet ik je de volgende vraag stellen: “Wat maakt ontvangen nu zo lastig voor jou?”. Wat maakt het moeilijk om een complimentje, een cadeautje, hulp, advies of zorg te ontvangen? Ik weet zeker dat deze vraag al een bepaald gevoel bij jou oplevert. Ontvangen voelt niet makkelijk. Het kan zelfs een onbehagelijke gevoel geven.

Maar waar komt dat onbehagelijke gevoel nu vandaan?

Persoonlijk heb ik lang het gevoel gehad dat ik een ander niet tot last wilde zijn. Ik vond het heel vreemd dat een ander tijd en aandacht aan mij spendeerde. Ik deed het liever allemaal zelf. Ik kon het best alleen. Ik lag liever alleen ziek op bed. Dat iemand voor mij zorgde gaf mij echt een naar gevoel. En ik schreef vaak in m’n uppie mijn scripties. Ik wees alle door docenten aangeboden hulp af. Ik heb mij echt los moeten maken van dit idee. Ik zal nooit veel vragen. Maar als iemand mij wil geven, ontvang ik graag, zonder rotgevoel en zonder schuldgevoel.

Hoe zit dat toch met die schuldgevoelens?

Ben jij het waard om te ontvangen? Of heb je het idee dat er iets tegenover moet staan? Geven is in onze ogen zelden een altruïstische daad. Iemand geeft je iets, en wat het ook is, die wil er vast wat voor terug. Ik heb geleerd dat dit vooral in mijn hoofd leeft. Als iemand mij iets geeft, hoeft er niet iets tegenover te staan, zelfs niet als die ander dat wél verwacht. Dat is de risico van het geven. Ik mag gewoon ontvangen. En ik heb mijzelf geleerd om niets terug te verwachten als ik zelf geef.

Één van de wijze lessen die ik in mijn leven heb geleerd is om niet uit te gaan van de wetmatigheid dat als je geeft, je vanzelf in gelijke mate terug ontvangt.

Er is nog een reden wat ontvangen lastig maakt. Je staat namelijk in “the picture”. De aandacht is op jou gericht. Ik vertelde net dat ik liever alleen ziek op bed lig. Ik vind al die aandacht voor mijn zieke ik nog steeds niet fijn. Want ik voel mij kwetsbaar. Dat wil ik niet. Ontvangen maakt dus kwetsbaar. Het vraagt om overgave. Je moet openstaan om te kunnen ontvangen. Toen ik destijds de hulp bij mijn scriptie afwees vond ik het moeilijk om te ontvangen. Want in dit geval was ontvangen feedback krijgen, hoe goed bedoeld ook. En doet voelde voor mij destijds als falen. En die confrontatie deed pijn.

Jij bepaalt wat je geeft en dat geeft een gevoel van controle.

Geven is dus wat dat betreft makkelijker. Behalve dat dit je een goed gevoel geeft, blijf je ook in je comfortzone. En natuurlijk “ontvang” je ook na geven, maar je weet bijna zeker wat voor reactie dit is. Jij bent “in control” als je geeft. Jij bepaalt. Om echt te kunnen ontvangen wat iemand jou geeft, moet je juist deze controle loslaten. En dat lukt vaak niet. Als je veel behoefte hebt aan controle of zelfs last hebt van controledrang, dan kan dit ontvangen enorm in de weg staan. Je bepaalt namelijk niet wat je ontvangt, alleen wat je geeft. Voor ontvangen sta je niet open, uit angst voor het onbekende of onverwachte.

Het is veel veiliger om te geven, want op deze manier haal je op een legitieme manier de aandacht van jezelf af. Het gaat niet over jou, maar het gaat over de ander als je geeft. Alle ogen zijn in ieder geval niet op jou gericht. Ook jij hoeft je niet te richten op jezelf. Geven kan een afleiding zijn van jouw eigen issues. Je hoeft er niet mee te dealen.

” Als ik geef, dan vinden anderen mij aardig en accepteren anderen mij. Als ik geef, dan gaan anderen van mij houden”.

Je hebt geven nodig om een verbinding met de ander aan te gaan. En om te blijven geven, ben je druk bezig met wat de ander nodig heeft of wenst. Je bent zo druk met de ander, dat je steeds meer verwijderd en vervreemd raakt van jezelf. Als je hierin doorschiet, heb je op een gegeven moment geen idee meer wat jouw eigen behoeften en wensen zijn. Je bent daar namelijk niet mee bezig.  Okay, dat is niet helemaal waar. De behoefte om aardig gevonden te worden en liefde te krijgen van de ander, daar ben je wel mee bezig. Hoe onvoorwaardelijk is jouw geven als je er acceptatie en liefde voor terug verwacht? En hoe vaak word je hierin teleur gesteld?

Een nadeel die hierop aansluit is de neiging om de noden en wensen van anderen voor te zijn. Je gaat denken voor de ander. Dit kan bij de ander irritatie opleveren. Misschien heb je het helemaal verkeerd. Je vergeet te vragen wat de ander nodig heeft en van wie. Dus jij bepaalt dit voor de ander.

Heel vervelend, maar dit zorgt juist voor afstand terwijl je juist verbinding zoekt.

Duidelijk is dat doorslaan in het geven nadelen heeft. Hierboven lees je al dat je verwijderd raakt van jezelf omdat je helemaal niet meer bezig bent met jouw eigen behoeften en wensen. En er zijn nog meer nadelen. Als je geeft verbind je jezelf met de ander, maar je hebt niet echt contact. Pas als je ruimte hebt om te ontvangen, dan kan de ander zich ook aan jou verbinden door te geven. Als je vooral geeft laat je weinig van jezelf zien.

Hoe kan een ander jou accepteren en aardig vinden als ze niet goed weten wie jij eigenlijk bent?

Een ander nadeel is dat veel echte “gevers” heel veel moeite hebben om aan te geven wat ze nodig hebben. Dit gebeurt dan op een indirecte manier. Eigenlijk ga je op deze manier een mogelijke pijnlijke afwijzing uit de weg. Het is een vorm van zelfbescherming. Het dringt vaak pas laat door wat je echt nodig hebt, dat je over jouw grenzen gaat. Je raakt in een soort paniektoestand. Je hebt nú hulp nodig en dat laat je, hoe indirect ook, duidelijk blijken. Meestal bereik je vooral wat je probeert te voorkomen, medelijden of afstand.

Een gezonde balans tussen geven en ontvangen heeft echt voordelen.

Je verbindt je met de ander, want  er ontstaat ruimte voor echt contact. Als je ruimte geeft aan ontvangen, dan krijg je wat je nodig hebt. Je durft dit ook (op tijd) aan te geven. Als je durft te ontvangen, dan kun je makkelijker met feedback omgaan, zonder dat dit jou emotioneel volledig uit balans haalt. Dit is goed voor je persoonlijke en professionele ontwikkeling. Uiteindelijk krijg je hier meer zelfvertrouwen van.

Om een goede balans te vinden tussen geven en ontvangen is het voor jou als gever nodig om ruimte te geven voor ontvangen. Maar hoe je dat? De eerste stap is bewustwording, je bewust worden waarom het zo belangrijk voor jou is om te geven. Wat verwacht je terug? En wat maakt het zo moeilijk voor jou om te ontvangen? Wat voor gevoel geeft ontvangen jou? Wat kan er gebeuren als je ontvangt?

• En wat zijn de consequenties van jouw geef-gedrag?

• Wat ontneem je jezelf?

• Wat ontneem je de ander?

• Zorg je wel goed voor jezelf op deze manier?

• Wat zijn jouw behoeften en wensen?

Voor een echt gever is zichzelf centraal stellen hartstikke moeilijk. Veel gevers zijn vooral bezig met wat de ander nodig heeft en wenst. Ze focussen zich op de ander en niet op zichzelf of de verbinding, het echte contact met hun omgeving. Consequentie is vaak dat er voorbij wordt gegaan aan je eigen behoeften en wensen. In extreme gevallen kun je vervreemd raken van jezelf. Dit kan uiteindelijk voor veel emotionele problemen zorgen. Het is raadzaam om hiermee aan de slag te gaan.

Het is belangrijk om terug te gaan naar je essentie.

En dit betekent voor mij dat je terug gaat naar jezelf. En dat is best eng, de focus op jezelf leggen. Het is heel belangrijk om te ontdekken wat en wie jij belangrijk vindt in het leven. Wat jouw behoeften en wensen zijn en hoe je goed voor jezelf kunt zorgen. Want het is eigenlijk heel cliché; Je kunt alleen goed voor een ander zorgen, als je goed voor jezelf zorgt. Je kunt alleen oprecht geven, als je ook oprecht kunt ontvangen. Want voor echt geven, is verbinding met de ander nodig.

Herken je jezelf hierin en wil je hiermee aan de slag? Vraag gerust professionele hulp in van een counsellor, therapeut of psycholoog. Zij kunnen jou daar verder mee helpen. Wil je hulp van mij? Neem gerust contact op (zowel face to face in Amstelveen, online als via Skype).

Roos Streumer

Ik ben Roos Streumer (1973). Door het schrijven van artikelen wil ik jou inspiratie en tips geven zodat jij meer uit je dag en nacht kunt halen.

In het dagelijks leven werk ik met veel plezier in mijn praktijk in Amstelveen waar ik stress en burn-out counselling, psychosociale therapie, slaap-coaching en ontspannende massages bied.

Wil je geen enkel artikel missen? Schrijf je dan in voor Mentaal Magazine. Of volg mij op Facebook, LinkedIn of Instagram.

Heb je vragen over dit artikel of vragen of interesse in mijn begeleiding? Stuur gerust een mail naar: info@mentaalonderhoud.nl of gebruik het contactformulier.

Heb jij enig idee wat ik als counsellor doe? Heel veel mensen die ik spreek denken dat ik een soort adviseur of raadgever ben als het gaat om stress management. Een collega vertelde mij dat zij vaak te horen krijgt dat een counsellor net zoiets is als een accountant. Deze had ik nog nooit eerder gehoord. Veel mensen gooien het op één hoop met coaching. Dat is niet vreemd, want “coaching en counselling” worden vaak in één adem genoemd. Het zal dan ongeveer hetzelfde zijn, toch? In mijn blog ga ik jou proberen uit te leggen hoe ik dit zie. Wat het is het grote verschil en wat is de overeenkomst tussen coaching en counselling.

Beeldvorming

Voor dat ik mijn blog ging schrijven was ik erg benieuwd wat bij andere mensen opkomt als ik deze vragen voorleg. Heel veel mensen antwoordden heel eerlijk; Ze weten eigenlijk niet wat counselling is. En dan is het ook logisch dat je niet het verschil met coaching weet. Een aantal hebben de vraag heel dapper beantwoord en ik was blij verrast met deze antwoorden. Wat mij betreft zit het er niet ver naast!

Coaching:

• Een coach stimuleert je om je best te doen.
• Een coach is meer op doelen gericht.
• Door een coach krijg je middelen aangereikt om een doel te bereiken (van buitenaf).

Counselling:

• Een counsellor gaat dieper in op de vragen.
• Een counsellor is meer op het geheel gericht. De regie ligt meer bij de cliënt dan bij coaching.
• Binnen counselling kijk je meer vanuit jezelf (van binnenuit); Welke mogelijkheden en middelen heb jezelf om je doel te bereiken.

Eerlijk is eerlijk, ik vind het ook lastig om het verschil tussen coaching en counselling te omschrijven. Ooit zei iemand tegen mij:

“Counselling kun je zien als een verdieping op coaching of psychotherapie light”.

Als mensen mij op een verjaardag nu vragen wat counselling is, dan is dit mijn korte, simpele antwoord. Ik vertel hiermee niet zozeer wat counselling is, maar ik geef wel aan hoe counselling zich verhoudt ten aanzien van coaching en psychotherapie.

Wat kenmerkt coaching?

Als mensen verder vragen wat counselling is en wat dan het verschil is met coaching, geef ik aan dat coaching vooral doelgericht is. Jouw hulpvraag is verbonden aan een doel. Dit is het uitgangspunt vanuit waar je met een coach aan de slag gaat. Wat je wilt bereiken is redelijk duidelijk, maar je hebt hulp nodig bij het bepalen van meer specifieke doelen en de weg (de richting) daar naartoe. Welke stappen heb je nodig?

Een coach zal je activeren, stimuleren en motiveren om dit doel te bereiken. Daarnaast kijk je met een coach naar wat jou hierin tegenhoudt. Is er sprake van een  belemmerende overtuiging/gedachte? Een coach pakt deze, tot op zekere hoogte, samen met jou aan. Samen met jou zal de coach onderzoeken waar deze vandaan komen en dit aanpakken middels verschillende technieken. Als dit niet gebeurt is gedragsverandering niet blijvend. Als er sprake is van onverwerkte (emotionele) problematiek, zal een coach meestal doorverwijzen naar een therapeut.

Wat is de kracht van coaching?

De kracht van coaching zit wat mij betreft in het dynamische karakter op gedragsniveau. Een goede coach zet jou in beweging. Er gebeurt daadwerkelijk iets met je. Als ik naar mijn persoonlijke ervaring kijk, dan geeft coaching mij energie en zet dit mij in een actie-modus. Zoals een aantal van jullie weten, ben ik op zoek naar een parttime baan. Het is voor mij best lang geleden dat ik serieus heb gesolliciteerd. Ik weet wat mijn uiteindelijke doel is; Het vinden van een parttime baan die bij mij past. Maar hoe bereik ik dit? Hoe bepaal ik richting en welke belemmerende overtuigingen zitten mij in de weg om mijn doel te behalen (“ik ben te oud”, “welke werkgever zit nu op mij te wachten, want ik heb geen recente werkervaring”)?

Binnen coaching leer ik mijn belemmeringen te begrijpen en hiermee om te gaan. Daarnaast bepaal ik samen met een coach welke weg ik ga bewandelen om mijn doel te behalen. Ik vind coaching krachtig en diepgaand omdat het in beweging zetten van iemand er voor kan zorgen dat onbewuste, belemmerende overtuigingen naar boven komen. Zonder deze dynamiek zou dit mogelijk niet gebeuren.

En wat is dan de kracht van counselling?

De kracht van counselling is dat je juist stil staat bij jouw situatie. Je maakt een pas op de plaats. Counselling heeft in de beginfase een beschouwend en analyserend karakter en dat neemt een andere dynamiek met zich mee. Bij een counsellor ga je ook terug in het verleden met als doel om jezelf (je ontwikkelde gedrags-en denkpatronen en jouw emoties) in het heden beter te begrijpen en dit te verwerken. Hier zit die verdieping.

Als je een pas op de plaats maakt dan creëer je ook ruimte voor realiteitszin. Hoe is je situatie nu? Vaak blijven we in het verleden hangen of kijken we teveel naar de toekomst. Door deze realiteitszin zie je wat werkelijk is. En dit is ook het punt van waaruit ik als counsellor met iemand aan de slag ga. Counselling heeft dan ook een therapeutisch karakter en het wordt ook wel eens uitgelegd als psychosociale therapie. Een counsellor is dus een therapeut.

Door het aanspreken van jouw eigen hulpbronnen en innerlijke kracht word je onderdeel van jouw oplossing

Counselling richt zich op het inzichtelijk maken van onderliggende emotionele problematiek. Wat ligt er aan de ervaren emoties en problemen ten grondslag? Wat is het eigenlijke probleem, wat is de kern? Pas als dit duidelijk is, dan wordt samen met jou richting bepaald en worden doelen opgesteld, niet eerder dan op jouw verzoek. Deze richting en doelen sluiten nauw aan bij jou als persoon, waardoor je je enorm verbonden hiermee voelt.

Het verschil met coaching is dus dat het doel/ gedragsverandering niet het uitgangspunt is. Counselling richt zich vooral op emotionele problematiek. Cliënten hebben in het begin vaak geen idee welke richting zij op willen en/of kunnen. Laat staan dat ze een duidelijk doel voor ogen hebben. Of het doel wat zij voor ogen hebben is onduidelijk of niet haalbaar.

Richting en doelen worden pas later in het traject bepaald. Binnen dit stadium leer je je eigen hulpbronnen en innerlijke kracht aanspreken om de gewenst verandering in te zetten. Je bent als het ware zelf onderdeel van jouw oplossing. Het doel kan zijn dat je je probleem daadwerkelijk oplost of dat je beter leert omgaan met het probleem door een andere benadering van de situatie of jezelf.

Tijdens deze fase van het traject stap ik als counsellor feilloos over in de rol van coach als jij daar aan toe bent en dit ook wenst.

We weten nu het verschil tussen coaching en counselling. Maar wat is nu de overeenkomst?

In de praktijk kent het verschil tussen coaching en counselling veel meer nuance en overlappen de twee vakgebieden elkaar meer dan ik hierboven omschrijf. Zowel een coach als een counsellor ondersteunt en begeleidt jou bij persoonlijke en/of professionele veranderprocessen door middel van communicatie. Je gaat naar een coach of counsellor omdat je niet tevreden bent met een (onderdeel) van je leven. Je streeft verandering na en je schakelt hiervoor een professional in omdat je het idee hebt dat je de gewenste verandering niet alleen voor elkaar krijgt.

En er zijn veel coaches die therapeutische vaardigheden inzetten om hun cliënten goed te kunnen helpen. Kijk maar naar life coaches of coaches die met psychosociale problematiek werken. Hun werkwijze kan sterk overeenkomen met het werk van een counsellor of therapeut. En er zijn counsellors die heel actiegericht zijn en meer de rol van coach op zich nemen omdat dit eenmaal beter bij hun karakter past. En daarbij zijn er veel counsellors en therapeuten die zich coach noemen. De reden hiervoor is dat coaching meer naamsbekendheid heeft hier in Nederland en dat zij hierdoor voor mensen beter vindbaar zijn.

De klik tussen jou en de professional is belangrijker voor het slagen van een traject dan een specifieke methodiek.

Mocht je een coach, counsellor of therapeut willen inschakelen, dan is mijn tip om na te gaan wat de werkwijze is van een professional en eventueel langs te gaan voor een kennismakingsgesprek. De klik tussen jou en een professional is doorslaggevender voor het slagen van een traject dan de specifieke werkwijze of methodiek die wordt geboden. Lees hier meer over in mijn blog “Voor welke counsellor, coach of therapeut kies ik?”. Twijfel je of je sowieso een professional wilt inschakelen, lees dan mijn blog “Wel of  niet in therapie of coaching?“.

Ik hoop wat duidelijkheid te hebben gecreëerd in wat het verschil is tussen coaching en counselling.

Een coach is doelgericht en de kracht zit in de dynamiek op gedragsniveau. Je wordt echt in beweging gezet om je doel te behalen. De kracht van counselling zit voor mij in het maken van een “pas op de plaats”, waardoor ruimte wordt gecreëerd om er achter te komen wat de kern van het probleem werkelijk is, voordat daadwerkelijk richting wordt bepaald en doelen worden opgesteld.

Dit is natuurlijk wel mijn zienswijze, het kan zijn dat jij hier heel anders over denkt, dat mag gelukkig.

Als counsellor kan ik dus feilloos de rol van coach op mij nemen als mijn cliënt daar aan toe is en deze behoefte ook heeft.

Ik ben Roos Streumer (1973). Door het schrijven van artikelen wil ik jou inspiratie en tips geven zodat jij meer uit je dag en nacht kunt halen.

In het dagelijks leven werk ik met veel plezier in mijn praktijk in Amstelveen waar ik stress en burn-out counselling, psychosociale therapie, slaap-coaching en ontspannende massages bied.

Wil je geen enkel artikel missen? Schrijf je dan in voor Mentaal Magazine. Of volg mij op Facebook, LinkedIn of Instagram.

Heb je vragen over dit artikel of vragen of interesse in mijn begeleiding? Stuur gerust een mail naar: info@mentaalonderhoud.nl of gebruik het contactformulier.

En dan heb je eindelijke besloten professionele hulp in te schakelen. En de keuze is reuze…je kunt kiezen uit een woud vol therapeuten, counsellors en coaches. Dit zorgt bij jou regelrecht voor keuzestress. Want bij wie klop je aan? Wie is de juiste persoon om jou te helpen? Wanneer is iemand goed? En waar moet je dan op letten?  In dit artikel wil ik jou helpen bij het kiezen van de voor jou juiste therapeut, counsellor of coach. Want het is niet makkelijk kiezen uit een woud vol hulpverleners die allemaal het beste met jou voor hebben.

Ik snap heel goed dat je moeite hebt met kiezen. Want straks stap je binnen bij een voor jou totaal onbekende persoon aan wie je je diepste zieleroerselen gaat toevertrouwen. Dat is niet niks, dus dat wil je ook niet aan de eerste de beste kwijt. Tot nu toe heeft hulp zoeken je vooral vragen opgeleverd. En ik ga je hierin stap voor stap de weg wijzen in het woud der hulpverleners. En ik eindig met een waardevol advies die jou echt op weg helpt.

Een specialist versus een generalist

Misschien heb je al een beetje op Google rond geneusd. En het is je vast opgevallen dat er hulpverleners zijn die een specialisatie aanbieden en dat er hulpverleners bij wie je met iedere psychische klacht of psychosociaal vraagstuk welkom bent, de generalist. Maar waar kies je dan voor?

De specialist richt zich op één doelgroep en/of houdt zicht bezig met specifieke problematiek. Het voordeel is dat de specialist veel weet over haar specialisatie en/of haar doelgroep. Een ander groot voordeel is dat zij zich hier heel verbonden mee voelt. En dit ervaren veel hulpvragers als een groot voordeel. Als je met stressklachten kampt en je bent bang om overspannen te raken, dan kies je niet voor een relatietherapeut. Via de website of Facebookpagina van een hulpverlener kun je goed nagaan op welke problematiek of doelgroep zij zich richt.

Maar wanneer kies je voor een generalist? Misschien ben je er nog niet helemaal uit wat er precies aan de hand is, waar de schoen eigenlijk wringt. Daar wil je eerst achter komen. Of je ervaart meerdere problemen tegelijkertijd, ook dan is het fijn om naar een generalist te gaan.

Veel generalisten hebben een voorkeur voor een bepaald thema, doelgroep of soort problematiek. En bij de meeste specialisten hoef je niet precies binnen hun doelgroep of specialisatie te vallen, als er maar raakvlakken zijn.

Een specifieke methodiek versus een eclectische manier van werken

Ik hoor je al denken: “Roos, eclectisch, wat is dat eigenlijk?”. Dat vind ik ook een heel goede vraag. Er zijn hulpverleners die volgens een specifieke theorie en methodiek werken zoals NLP of cognitieve gedragstherapie of een spirituele methode. Er zijn ook hulpverleners die aangeven op een eclectische manier te werken. Dit betekent niet meer dan dat de therapeut meerdere theorieën aanhangt en van daaruit meerdere methodieken gebruikt om jou te helpen. Het grote voordeel is dat deze hulpverlener maatwerk kan leveren. Jouw hulpvraag staat centraal.

Maar ik kan mij goed voorstellen dat je je heel erg aangetrokken voelt tot een specifieke methodiek. Daar ben je enthousiast over. Het voordeel hiervan is dat de hulpverlener enorm gelooft in de therapievorm die zij geeft. Dat is heel erg belangrijk voor het slagen van het traject. Nadeel is dat het middel (de methodiek) belangrijker kan worden dan het doel. Een goede hulpverlener houdt dit goed in de gaten en zal de methodiek nooit boven jouw hulpvraag stellen.

En kijk uit voor therapeuten die beweren ieder probleem (psychisch, psychiatrisch, fysiek; Van hamertenen tot depressies) kan verhelpen met één simpele methodiek. Zoals marktplaats altijd aangeeft, wat te mooi is om waar te zijn…. Vul het zelf maar in.

Voor hulpverleners, coaches en therapeuten die voor zichzelf psychosociale hulp willen inschakelen is het verstandig om voor een methodiek of professie te kiezen die anders is dan die jij zelf gebruikt of bent.

Ervaringsdeskundige of juist niet

Als een hulpverlener aangeeft ervaringsdeskundige te zijn, dan heeft zij (ongeveer) dezelfde problematiek doorgemaakt als jij. Dat kan heel fijn en vertrouwd zijn, iemand begrijpt wat jij doormaakt. Je snapt het al, over het algemeen zijn ervaringsdeskundigen specialisten en zij zijn heel gedreven om jou te helpen.

Onder deze gedrevenheid zit een addertje onder het gras. Als een ervaringsdeskundige haar eigen problematiek nog niet voldoende heeft verwerkt, dan schuilt er gevaar in  een vorm van projectie (zo noem ik het maar even). Hiermee bedoel ik dat de therapeut in kwestie haar eigen gevoelens en problematiek projecteert op jou. Dit stagneert het traject, want de therapeut raakt blind voor jouw verhaal/hulpvraag en verleent hulp vanuit haar eigen verhaal/hulpvraag omdat zij daarin zelf nog veel te verwerken heeft. Een goede ervaringsdeskundige kan haar situatie loskoppelen van die van jou en daardoor deskundig haar werk verrichten en haar ervaringsdeskundigheid positief inzetten.

Een niet ervaringsdeskundige hulpverlener kan jou evengoed helpen. Een goede therapeut heeft als persoonlijke kwaliteit empathie en kan zich hierdoor goed inleven in jouw verhaal. De meeste hulpverleners hebben het nodige meegemaakt, al dan niet persoonlijk, waardoor zij behoorlijk wat levenservaring hebben waar zij uit putten. Levenservaring is overigens niet altijd leeftijdsgebonden!

Wel of niet aangesloten bij een beroepsvereniging

Of een hulpverlener aangesloten is bij een beroepsvereniging kan de kwaliteit van hulpverlening niet waarborgen. Dus staar je daar niet blind op. Er zijn heel goede therapeuten (die goed zijn opgeleid) die niet aangesloten zijn. En niet alle aangesloten hulpverleners zijn kwalitatief goed.  Het voordeel van een hulpverlener die aangesloten is, is dat je zeker weet dat deze persoon een goede opleiding heeft genoten en verplicht is tot bij- en nascholing.

Als een therapeut niet lid is van een beroepsvereniging, dan is er niemand die dit controleert. Maar als hulpverlener ben je zelf verantwoordelijk voor de kwaliteit die je levert, de bij- en nascholing die je volgt en de intervisie waaraan je deelneemt. Veel hulpverleners kiezen niet (meer) voor een dergelijk lidmaatschap vanwege het kostenplaatje wat hier aan hangt of omdat zij zich persoonlijk en/of professioneel niet kunnen vinden in wat een beroepsvereniging te bieden heeft. Deze hulpverleners hebben vaak wel de juiste diploma’s op zak en dragen zorg voor hun professionele ontwikkeling, bij- en nascholing. Vraag dit gewoon na!

Betaalbaar versus hoge tarieven

Veel mensen zijn het met de uitspraak eens dat je voor kwaliteit betaalt. Dus hoe hoger de tarieven van de hulpverlener, hoe beter de geboden hulpverlening. Dan heb ik heel goed nieuws! Je hoeft niet de hoofdprijs te betalen voor kwalitatief goede hulp!

Naast kwaliteit zijn er meerdere factoren die de hulpverlener meeneemt in het bepalen van het tarief. Dit heeft met de kosten te maken die de therapeut maakt. Denk aan de huur van een praktijkruimte, lidmaatschap van één of meerdere beroepsverenigingen, bij- en nascholing, verzekeringen, kantoorartikelen, promotiemateriaal, marketingkosten enzovoort.

En vergeet niet dat we ook nog ergens van moeten leven; Brood op de plank! Deze kosten worden doorberekend in de tarieven die de hulpverlener hanteert. Een kostenbewuste therapeut kan dus voor een betaalbaar tarief goede kwaliteit bieden. Hoge tarieven betekent niet altijd dat er betere kwaliteit wordt geleverd, dit duidt eerder op hoge kosten. Wees je hier bewust van.

Opleidingsniveau van de hulpverlener: HBO versus Academisch

Weer iets om over na te denken, is een academisch geschoold psycholoog nu beter dan een op HBO niveau geschoold hulpverlener? Je zult denken dat iemand die jarenlang studie heeft verricht aan de universiteit jou beter kan helpen. Maar helaas, of iemand een goede therapeut voor jou is hangt van meer factoren af dan alleen het opleidingsniveau.

Er zijn verschillende onderzoeken gedaan waaruit is gebleken dat, als je hulp zoekt bij psychosociale problematiek, het niet uitmaakt welk opleidingsniveau de hulpverlener heeft. De kwaliteit van het contact met jouw therapeut bepaalt voor een groot deel het resultaat van de begeleiding. Het is belangrijk dat jouw therapeut empathisch is, echt contact met jou maakt en een kei is in communiceren. Een goede hulpverlener kan goed omgaan met (hevige) emotionele uitingen, waardoor zij jou durft te confronteren als dit nodig is en een hevige emotionele reactie niet uit de weg gaat.

Wat echt belangrijk is, is dat je een klik hebt met jouw hulpverlener. Hiermee bedoel ik dat je je veilig en vertrouwd voelt en dat je ruimte voelt om alles te kunnen vertellen en delen wat je op je hart hebt. En ook belangrijk is dat je durft aan te geven als je minder tevreden bent met de hulp die je krijgt. Op deze manier kan jouw hulpverlener samen met jou het traject aanpassen zodat het beter aansluit op jouw verwachtingen. Een goede hulpverlener nodigt jou ook uit om feedback te geven op haar manier van hulpverlenen en zal altijd stilstaan bij jouw verwachtingen en hierop aansluiten.

Een goede hulpverlener of therapeut is natuurlijk wel goed opgeleid! Maar het maakt bij psychosociale problematiek niet uit of je voor een HBO of academisch geschoolde hulpverlener kiest. Dit ligt overigens anders als je kampt met ernstig psychische klachten of psychiatrische problematiek. Ga dan eerst langs bij jouw huisarts voor een juiste doorverwijzing!

En nu geef ik mijn beste advies weg!

Wat ik vooral mee wil geven is dat het vooral belangrijk is dat er een klik is tussen jou en jouw toekomstige hulpverlener. En er is maar één manier om hier achter te komen. Ik heb dit al benoemd in mijn artikel genaamd “Wel of niet in therapie of coaching?”  en dit is ook hier mijn beste advies:

Maak persoonlijk kennis met de hulpverlener die jij op het oog hebt!

Neem contact op en vertel dat je mogelijk interesse hebt en speek een vrijblijvend kennismakingsgesprek af. Veel therapeuten, counsellors en coaches bieden dit al aan op hun website. Een mailtje of een belletje is vaak al voldoende om een kennismaking af te spreken. Een andere manier om kennis te maken is naar een laagdrempelige workshop of lezing te gaan van deze hulpverlener. Op deze manier maak je ook kennis met de manier van werken.

Mocht je vragen hebben of mocht ik nu de counsellor zijn van jouw keuze; Koffie, thee en een goed kennismakingsgesprek staan voor jou klaar! Neem gerust contact op voor een afspraak.

Roos Streumer

Ik ben Roos Streumer (1973). Door het schrijven van artikelen wil ik jou inspiratie en tips geven zodat jij meer uit je dag en nacht kunt halen.

In het dagelijks leven werk ik met veel plezier in mijn praktijk in Amstelveen waar ik stress en burn-out counselling, psychosociale therapie, slaap-coaching en ontspannende massages bied.

Wil je geen enkel artikel missen? Schrijf je dan in voor Mentaal Magazine. Of volg mij op Facebook, LinkedIn of Instagram.

Heb je vragen over dit artikel of vragen of interesse in mijn begeleiding? Stuur gerust een mail naar: info@mentaalonderhoud.nl of gebruik het contactformulier.

Succesvol zijn, kilo’s afvallen, je droombaan vinden, een geweldig bedrijf opstarten…. Dit jaar wordt jouw jaar! Alles gaat anders worden, want jij gaat het anders doen. Je gaat dit jaar écht het allerbeste uit jezelf halen, je gaat je hart écht volgen en je gaat je dromen écht waarmaken. Je voelt de energie tot in je tenen en dat is voor jou hét teken; “The Sky is the Limit” en opgeven is geen optie. Je hebt hoog gespannen verwachtingen en dat voelt geweldig. Want jij kunt alles bereiken wat je wilt en jij kunt worden wie je wilt zijn.

The sky is the Limit

Dit lijkt de boodschap van deze tijd. Als je maar het allerbeste uit jezelf haalt, dan bereik jij het leven waarvan je droomt. Dat betekent wel dat je er 100% voor moet gaan en dat het woord “opgeven” niet meer in je woordenboek voorkomt. Maar dat heb je er voor over. De media staan vol voorbeelden van mensen die jou zijn voorgegaan. Ooit stonden ze op een punt dat de basis onder hun voeten was weg gemaaid en kijk waar ze nu staan; Alles bereikt wat hun hartje begeert, zij hebben hun ultieme droom verwezenlijkt.

En jij denkt “Dat wil ik ook!”. Want je bent ontevreden of onzeker, je zit niet lekker in je vel en je wil gewoon meer van het leven maken dan dat je nu doet. Sterker nog, je wilt echt alles uit je leven en jezelf halen. Dit is de weg naar jouw ultieme geluk. Niets houd je tegen, want als een ander dit lukt, dan lukt jou dit ook. “The Sky is immers the Limit”. Ook jij kunt alles bereiken wat je wilt en worden wie je wilt zijn. En er is geen excuus dat dit jou niet lukt.

Ik wil jouw droom niet kapot maken, maar…

Dit klinkt allemaal zo onschuldig. Je zult niet de eerste zijn die zich hierdoor laat inspireren. Toch maak ik mij een beetje zorgen als ik dit lees of hoor. En nee, ik vind dat er helemaal niets mis is met ambitie, verre van. We hebben ambitie en doelen nodig in ons leven. En ik ben zelf behoorlijk ambitieus.  Maar er is ook niets mis met een gezonde dosis realiteitszin. En ik vraag mij soms af waar deze realiteitszin is gebleven. Oh, en ik hoor je zeggen: “Roos, zeur toch niet zo! Maak mijn dromen niet kapot!”. Maar ik maak jouw dromen niet kapot. Sommige dromen moeten alleen blijven wat ze zijn voordat ze een nachtmerrie worden: juist, dromen!

Kenmerkend aan dromen is dat ze niet overeenkomen met de realiteit. En als je heel erg aan jouw droombeeld blijft hangen van hoe jouw leven er uit zou móeten zien, dan creëer je onrealistische verwachtingen. Maar als jij ervan overtuigt bent dat de wereld maakbaar is, dan zie je niet dat jouw verwachtingen niet haalbaar zijn. En daar wringt de schoen. Als jouw verwachtingen niet uitkomen, dan ben jij degene die gefaald heeft.

Teleurstelling, frustratie en valse hoop

En dan is het is jouw eigen schuld, want jij hebt niet alles uit het leven gehaald, je bent er niet 100% voor gegaan. En deze gedachten maken jouw onzeker, gefrustreerd, je bent teleurgesteld in jezelf of je voelt weer die onvrede. Jouw zelfbeeld krijgt een knauw, want jij hebt het zelf laten mislukken. Maar er is hoop, een hele markt vol “goeroes en inspirators” willen jouw helpen jouw droom te verwezenlijken. Nieuwe hoop is geboren.

Maar ook deze hoop blijkt vals en daar ga jij je niet beter door voelen. Wat nu? Je voelt je mislukt, je kunt je droom maar beter opgeven.

Blijf dromen, want jouw dromen geven richting!

Natuurlijk mag je blijven dromen, sterker nog, je móet blijven dromen. Dromen zijn heel functioneel, want zij vertellen jou over jouw wensen en verlangens. Maar vergeet tijdens het dromen niet je ogen open te houden voor de realiteit. De realiteit is dat de wereld niet maakbaar is en dat die” limit” vaak al lager boven je hoofd hangt dan je denkt. Maar als je het goed aanpakt dan kan jouw droom richting aan jouw leven geven. Want jouw droom vertelt iets over de behoeftes die je hebt.

Het vertelt jou iets over jouw behoefte aan verbondenheid, jezelf kunnen uiten, een behoefte om iets te betekenen voor een ander, iets te creëren noem maar op. Welke behoefte ligt ten grondslag aan jouw droom? Dat is geen makkelijke vraag. Maar als je hier achter komt, dan leer je dat je je droom niet letterlijk hoeft te verwezenlijken, maar geeft het jou zelfinzicht en richting.

Houd je ambitie en droom levend door realistisch te blijven

Aan verwachtingen die verbonden zijn aan de onderliggende behoeftes kun je realistische en concrete doelen verbinden. En tijdens het opstellen van deze doelen houd je rekening met de omstandigheden waarin je verkeert en jouw persoonlijke kwaliteiten, valkuilen en zwakke punten. Je bent niet overal goed in. Ook mag je je verwachtingen bijstellen en je doelen aanpassen gedurende het proces. Alles uit het leven en jezelf halen en er 100% voor gaan kunnen maar heel weinig mensen en zij geven daar enorm veel voor op, meer dan je denkt. Dat moet je ook net willen. Heel veel mensen worden daar juist helemaal niet gelukkig van.

Droom groots, maar denk in kleine stappen. Houd je doelen reëel en heb niet té hoge verwachtingen van jezelf en van het leven. Dit maakt je juist onzeker en als iets funest is voor je ambitie is het onzekerheid. Houd rekening met je omstandigheden, mogelijkheden en onmogelijkheden. Ontwikkel begrip voor jezelf als iets niet lukt en vier al je kleine en grote successen.  Als je dat kunt, dan krijg je steeds meer zelfvertrouwen omdat je stap voor stap iets bereikt, je krijgt meer inzicht in jezelf en je komt tot de ontdekking dat je meer kunt dan je dacht. En dat houdt jouw ambitie en droom levend.

Opgeven is wél een optie

En als het allemaal niet lukt of het blijkt dat je er uiteindelijk niet gelukkig van wordt, dan is opgeven wél een optie. Want misschien is het jouw droom niet of is het nog niet de tijd hiervoor. Je kunt altijd terug. En die gedachte geeft mij heel veel rust. Opgeven heeft voor mij ook niets met mislukken te maken, maar alles met realiteitszin. Ik kies gewoon voor een ander pad en dat mag.

Dus droom groots, maar denk in kleine stappen. Luister naar wat een droom jou wilt vertellen over jouw behoeften en welke richting je kunt inslaan. En houdt je verwachtingen realistisch en wees blij met wat je al hebt en hebt bereikt. Begin bij het begin (realistische doelen) en niet bij het eind (onrealistische verwachtingen). Zo voorkom je dat je teleurgesteld raakt in jezelf en in het leven.

Wordt vervolgd, begin dit jaar nog zal ik een blog schrijven over hoe dromen jou richting kunnen geven in het leven.

Roos Streumer

Ik ben Roos Streumer (1973). Door het schrijven van artikelen wil ik jou inspiratie en tips geven zodat jij meer uit je dag en nacht kunt halen.

In het dagelijks leven werk ik met veel plezier in mijn praktijk in Amstelveen waar ik stress en burn-out counselling, psychosociale therapie, slaap-coaching en ontspannende massages bied.

Wil je geen enkel artikel missen? Schrijf je dan in voor Mentaal Magazine. Of volg mij op Facebook, LinkedIn of Instagram.

Heb je vragen over dit artikel of vragen of interesse in mijn begeleiding? Stuur gerust een mail naar: info@mentaalonderhoud.nl of gebruik het contactformulier.

Ik geef het toe. Ik word vaak zo overspoeld met “goede” ideeën dat ik er eigenlijk meer last van heb dan profijt. Mijn hoofd loopt dan over, wat mij juist weer blokkeert in het uitvoeren van mijn “geweldige” ideeën. Is dit voor jou herkenbaar? Lees dan verder hoe ik tegenwoordig met mijn overvloed aan ideeën omga.

Een opgeruimde praktijkruimte zorgt voor een opgeruimde geest

De afgelopen weken hebben voor mij in het teken gestaan van het opknappen van mijn praktijkruimte. Er was veel paars en lila (volgens mijn vriend roze), en dat was ik zat. Enfin, we hebben de muren inmiddels een okergoud-gele kleur gegeven. En het moment dat ik dit schrijf, de vroege zondagmorgen, is een schilder keihard aan het werk in de praktijkruimte om al het donkerpaarse houtwerk een frisse witte kleur te geven (december 2016).

Voorafgaand aan het opknappen moest de praktijkruimte leeg. Je voelt het al aankomen, een mooi moment om op te ruimen. Dat bleek wel nodig te zijn.Jje verzamelt in de loop van de tijd wel veel spullen. Van de meeste spullen wist ik niet eens meer dat ik ze had. Met het boekje “Opgeruimd” van Marie Kondo in mijn achterhoofd ging ik aan de slag, met succes. En ik moet zeggen, een opgeruimde ruimte zorgt voor een opgeruimde geest. Ik heb het overzicht weer terug. En als de boel straks ingeruimd is, kan ik alles weer vinden. Ook die HEMA cadeau kaart die ik vlak voor het opruimen kwijt ben geraakt ergens in huis.

Kan ik een overvloed aan ideeën opruimen?

Ik ben best goed in opruimen. Alles wat overbodig is of wat ik niet gebruik, kan de deur uit. Maar terwijl een opgeruimde praktijk zorgt voor een opgeruimde geest, valt mij op dat het nog een drukte van belang is in mijn hoofd. Waarschijnlijk is het voor veel van jullie een bekend fenomeen; Ik heb altijd een overvloed aan ideeën. En daar word ik niet rustiger van. Ik heb ideeën in alle vormen en maten. Deze doe ik op via social media of ik krijg ze via anderen (die vinden dat dan wel een goed idee voor mij).  En als ik eenmaal in een creatieve bui ben, associeer ik tegen de klippen op met als resultaat een hoofd overvol met geweldige ingevingen.

Al lezend in boek van Marie Kondo dacht ik: “Kan ik deze methode in een aangepaste versie niet toepassen op teveel ideeën in mijn hoofd?”.  Kan ik mijn overvloed aan ingevingen niet gewoon opruimen? Wat mij enorm aanspreekt in haar boek is dat je met alles wat je bezit iets moet. Je moet het opbergen, schoonmaken enzovoort. En dat geldt ook voor ideeën. Al doe je er op dat moment niet echt iets mee, het neemt minimaal ruimte in beslag in je hoofd. En het loslaten van een op dat moment goed idee, dat vind ik maar moeilijk. Want stel dat ik een geniaal idee weggooi! Je weet nooit of ik nog kan gebruiken, zonde!

Wanneer is een idee overbodig?

Dat ik ideeën niet goed kan loslaten kost mij veel energie. En ja, ik ben mij er van bewust dat ik niet ieder idee kan uitvoeren. Ik kan al die ideeën opschrijven, maar dan liggen ze op papier weer ergens in huis. En het gekke is, teveel ideeën blokkeren mij in het uitvoeren ervan. Ik weet gewoonweg niet waar ik  moet beginnen. En dat geeft onrust. Het is dus de kunst om alle overbodige ideeën de deur uit te doen, zodat ik mijzelf ruimte geef te focussen op een klein aantal ideeën.

Maar wanneer is een idee overbodig? Net als met het opruimen van spullen is het belangrijk om een soort filter in te bouwen. Een vraag die in het boekje “Opgeruimd” staat is: “Word ik hier blij van (does it spark joy)?”. Dat is ook de vraag die ik mij vanaf nu bij ieder idee stel: “Word ik blij van dit idee?” Zo niet, dan kan dit idee worden opgeruimd. De tweede vraag is: “Ondersteunt dit idee in wat belangrijk voor mij is, mijn persoonlijke kernwaarden?”. Als dit niet zo is, dan kan je ook dit idee weg doen. Het is vast een goed idee, maar niet voor jou.

Kan ik de juiste voorwaarden scheppen om al mijn ideeën te realiseren?

Een andere belangrijke vraag is of je op korte termijn de juiste voorwaarden kunt scheppen om je idee uit te voeren. Bedenk of je hier tijd voor hebt, of je de financiële middelen hiervoor hebt en of je hier voldoende energie voor hebt? Bezit je de juiste vaardigheden, kennis en ervaring? En bij een idee wat een flink project blijkt te zijn, kun je de juiste mensen inschakelen om jou te helpen je idee te realiseren? Mocht je niet de juiste voorwaarden kunnen scheppen, dan kun je het idee beter opruimen. Ook als het best een goed idee is. Jou kennende komen er meer en waarschijnlijke betere ideeën op jouw pad. En geloof mij, echt goede ideeën blijven hangen. Ze blijven geduldig wachten tot de tijd rijp is om hier iets mee te gaan doen.

3 belangrijke vragen bij het opruimen van ideeën

Hieronder zal ik de 3 belangrijke vragen nog een keer op een rijtje zetten:

1. Word je blij van dit idee?
2. Ondersteunt dit idee jou wat belangrijk voor jou is?
3. Kun je op korte termijn de juiste voorwaarden scheppen om dit idee uit te voeren?

Scoor je op één van deze 3 vragen een “nee”,  dan is het tijd om het idee weg te gooien. Deze 3 vragen vormen vanaf nu een filter. Welke ideeën houd je en welke ideeën laat je aan je voorbij gaan, een soort deur-beleid dus. Wat belangrijk is, als je vraag 2 wilt gaan beantwoorden, dat je helder voor ogen hebt wat belangrijk voor jou is. Want hier gaat het vaak mis. Besteed hier aandacht aan! Een artikel die je hierbij kan helpen is “Praktische Coach Oefening: Mijn kernwaarden ontdekken“.

Welke ideeën ruim je op en aan welke ideeën ga je aandacht besteden?

Ik ben Roos Streumer (1973). Door het schrijven van artikelen wil ik jou inspiratie en tips geven zodat jij meer uit je dag en nacht kunt halen.

In het dagelijks leven werk ik met veel plezier in mijn praktijk in Amstelveen waar ik stress en burn-out counselling, psychosociale therapie, slaap-coaching en ontspannende massages bied.

Wil je geen enkel artikel missen? Schrijf je dan in voor Mentaal Magazine. Of volg mij op Facebook, LinkedIn of Instagram.

Heb je vragen over dit artikel of vragen of interesse in mijn begeleiding? Stuur gerust een mail naar: info@mentaalonderhoud.nl of gebruik het contactformulier.

In dit artikel lees je maar liefst 31 tips over hoe je beter met werkdruk kunt omgaan. Onderstaande tips heb ik niet zelf geschreven, maar ze zijn speciaal voor jou opgesteld door vrouwen werkzaam binnen zorg & welzijn.  Deze vrouwen vertellen waar zij zelf veel aan hebben. Daarom willen zij hun eigen tips om beter om te kunnen gaan met werkdruk binnen zorg en welzijn graag met jullie delen.

Afgelopen zomer (2016) hebben maar liefst 34 vrouwelijke professionals uit de sector zorg & welzijn mij een blik gegund in hun werkend leven en hoe zij de werkdruk hierin ervaren. Lees hier mijn verslag daarover. Daar kwam veel informatie uit. Natuurlijk heb ik zelf ervaring als professional binnen deze sector, maar als ik alleen uitga van mijzelf, dan ontstaat er een te eenzijdig beeld. De gesprekken en ingevulde enquêtes hebben mij enorm geholpen om vanaf 2017 inhoud en vorm te gaan geven aan mijn eigen werk.

Anti-stress tips van professionals uit zorg & welzijn voor professionals uit zorg & welzijn

Tijdens dit onderzoek heb ik gevraagd of deze professionals nog een goede anti-stress tip hebben met als doel om deze te delen met jullie. En dat hebben ze gedaan, met als resultaat 31 tips! Wat ben ik hier blij mee! In eerste instantie was ik van plan om iedere week 2 tips te delen op Facebook en LinkedIn. Helaas kwam daar snel de klad in. Vandaar dat ik alle 31 tips in één keer met jullie deel. Natuurlijk zijn er veel overeenkomsten, maar er zitten waarschijnlijk ook wat verrassende tips tussen.

Hier komen de tips:

• “Denk eerst aan jezelf en dan pas aan een ander, anders ga je er aan onderdoor”. Bij veel zorgverleners staat de zorgvrager altijd centraal, dit merk ik ook bij mijzelf. En niet alleen de zorgvrager in de professionele setting, maar iedereen die om hulp vraagt of zorg nodig heeft staat centraal, vaak ook in het privéleven. Dat is niet gezond, denk eerst aan jezelf en dan aan een ander. Want als je er aan onderdoor gaat, heeft niemand meer wat aan jou.
• “Wandelen, sporten en gezonde voeding, want als je goed voor jezelf zorgt, dan kun je ook goed voor een ander zorgen”.
• “Geef het aapje terug aan de eigenaar en vecht niet tegen windmolens in. Met de eerste wordt bedoelt dat jongere professionals geneigd zijn om alle problemen van iedereen op hun schouders te nemen en zich daar enorm verantwoordelijk voor te voelen. Met het tweede wordt bedoeld dat het niet zinvol is om te vechten en strijden tegen iets wat je toch niet wint. Dat is zonde van je energie. Die energie heb je hard nodig.“
• “Ga nooit uit van hoe jij op een situatie reageert. Iedereen zit weer anders in elkaar en voelt, denkt en reageert weer anders. Oordeel niet, maar leef je in. Dit levert loyaliteit en begrip op, hierdoor kun je veel meer aan, zeker als team. Nooit van jezelf uitgaan geldt ook voor het management”.
• “Luister naar jezelf en doe jezelf recht. Onderzoek de signalen die je voelt, negeer deze niet. Veel professionals binnen deze sector zijn toegespitst op anderen. Je empathie is zowel je kracht als je valkuil. Wees je hiervan bewust”.
• “Denk aan jezelf en durf ook echt “nee” te zeggen! Dat is best heel lastig, maar als je nooit voor jezelf “nee” zegt, raak je straks nog overwerkt.”
• “Ik heb vanuit mijn eerste stage echt geleerd werk bij werk te laten wanneer je naar huis gaat en dit de volgende dag pas weer op te pakken. Dit heeft voor mij gezorgd dat mijn tweede stage een stuk beter is verlopen. Het is best lastig, maar wanneer je direct bij het begin de verwachting uitspreekt dat je dat toch echt niet doet (overwerk en meenemen van werk naar huis) hebben mensen daar veel begrip voor.”
• “Zorg dat je buiten je werk je werk los kunt laten. Kijk of het eventueel financieel mogelijk is om minder te gaan werken en meer tijd voor jezelf te hebben. Als je buiten je werk goed in je vel zit, dan kun je je werk beter aan. “
• “Zorg eerst voor jezelf, dan pas kun je echt voor de ander zorgen”.
• “Yoga in combinatie met meditatie helpt mij enorm goed om met de werkdruk en stress om te kunnen gaan.”
• “Probeer bij jezelf te blijven”.
• “Zorg goed voor jezelf, anders kun je niet goed voor een ander zorgen”.
• “Blijf praten met je team en met je manager. Vertel wat op je hart ligt.”
• “Raak niet té betrokken bij je werk en de mensen. En blijf praten met collegae of vrienden als iets te moeilijk is.”
• “Maak tijd vrij voor leuke dingen waar je van geniet, die je aan het lachen maken en waar je van ontspant. Wissel werk en privé af”.
• “Blijf kijken naar de positieve punten. Bespreek thuis even waar je mee zit als je hier behoefte aan hebt en laat dan je werk los. Werk is werk en dat moet je op de drempel achter je laten. “
• “Wanneer je in je vrije tijd eigenlijk geen zin of energie hebt om er op uit te gaan, doe het dan toch. Je kan hier energie van krijgen”.
• “Zoek balans tussen werk en privé”.
• “Ga bij een organisatie werken waar je zelf je werk kunt invullen in plaats van dat het management voor jou bepaalt hoe en wanneer je moet werken. Een keuze hebben in plaats van overgeleverd zijn scheelt 100% !”.
• “Neem de rust om samen met de bewoners een kop koffie te drinken. Dit geeft enorm veel positiviteit en je hebt even tijd voor iedereen en jezelf.”
• “Zorg dat je in je privéleven ook goed voor jezelf zorgt. Gezond eten en sporten zijn een pré voor mij”.
• “Zit je iets dwars op je werk? Praat erover en werk naar een oplossing toe.”
• “Doe ontspannende dingen naast je werk”.
• “Wees niet te perfectionistisch en leer los te laten. De wereld rust niet alleen op jouw schouders. Durf nee te zeggen, een stap terug te doen of risico’s te nemen”.
• “Luister naar jezelf en je eigen lichaam. Zorg dat je plezier in je werk houdt”.
• “Als je de deur uitloopt van je werk, laat het los. Kijk naar de mooie dingen die je buiten je werk hebt; Je gezind, familie, huisdieren enzovoort. Geniet van de kleine dingen in het leven, ze geven je energie.
• “Praat met je team over de hoge werkdruk, de gevolgen en wat hiermee gedaan kan worden binnen het team. Betrek het management hierbij. “
• “Je kunt je er druk om maken, je kunt het ook niet doen. Het verandert niets aan de situatie, alleen aan jouw welbevinden.”
• “Je kunt niet meer doen dan dat je kunt doen. En goed voor jezelf zorgen betekent dat je beter voor een ander kunt zorgen”.
• “Als ik even iets kwijt moet, waarvan ik even niet weer hoe ik daarmee om moet gaan, dan meld ik dit bij mijn leidinggevende. Het maakt mij eigenlijk niet eens uit of ik wel of niet een antwoord krijg, maar ik ben het dan kwijt. Mijn leidinggevende vindt dit ook prettig. “
• Moet ik dit doen. Moet ik dit doen. Moet ik dit Moet ik dit doen.

Eigenlijk gaat het allemaal over goede zelfzorg

Opvallend is dat bijna alle tips over zelfzorg gaan; Hoe goed zorg jij fysiek, mentaal en emotioneel voor jouzelf? Het gaat vooral over grenzen aangeven, je werk loslaten, je richten op wat belangrijk is in jouw leven en wat jou energie geeft,  jezelf centraal durven stellen en naar jezelf en de signalen van je lichaam luisteren, kritisch nadenken over wat jouw verantwoordelijkheden zijn en goede fysieke zelfzorg. Wat mij betreft allemaal heel belangrijk, want goede zelfzorg is van belang om goed met werkdruk en stress om te gaan. Je neemt het hier niet mee weg, maar je kunt wel voorkomen dat je straks overspannen of zelfs met een burn-out thuis op de bank zit.

Ik hoop dat jullie wat aan deze tips hebben gehad. Ik zou het heel leuk vinden als je hieronder aangeeft welke tip jij heel waardevol vindt. Heb je zelf een waardevolle tip, deel het hier ook. Je weet ooit wie je hiermee helpt!

Roos Streumer

Ik ben Roos Streumer (1973). Door het schrijven van artikelen wil ik jou inspiratie en tips geven zodat jij meer uit je dag en nacht kunt halen.

In het dagelijks leven werk ik met veel plezier in mijn praktijk in Amstelveen waar ik stress en burn-out counselling, psychosociale therapie, slaap-coaching en ontspannende massages bied.

Wil je geen enkel artikel missen? Schrijf je dan in voor Mentaal Magazine. Of volg mij op Facebook, LinkedIn of Instagram.

Heb je vragen over dit artikel of vragen of interesse in mijn begeleiding? Stuur gerust een mail naar: info@mentaalonderhoud.nl of gebruik het contactformulier.

“Wat is het verschil tussen mannen en vrouwen als het over stress gaat?”, vroeg iemand mij enkele jaren terug. Daar had ik zelf nooit over nagedacht. Ook tijdens mijn opleiding is daar geen aandacht aan besteed. Een goede vraag dus! Uit verschillende onderzoeken die ik in mijn zoektocht naar het antwoord tegen kwam, blijkt dat er inderdaad een verschil is tussen hoe mannen en vrouwen met stress omgaan. En niet alleen dat, ook in de oorzaak van stress (stressoren) blijkt verschil te zijn. In dit artikel leg ik hier meer over uit.

Competitief versus Sociaal

Mannen ervaren stress als zij een prestatie moeten leveren. Een man is competitief en wil dus beter zijn dan de rest. Dit levert hem spanning op. Vrouwen reageren sterker op situaties van interpersonele aard, ofwel, vrouwen zijn gevoeliger voor sociale situaties en interactie. Zij kan zich afvragen of iedereen haar wel aardig , sociaal, hulpvaardig en goed genoeg vindt. Dit is een bron van stress. “Fight & Flight” als reactie op stressoren is een mannenzaak en “tend & befriend’ is een reactie die vooral bij vrouwen hoort.

IJsberen, sporten en er liever niet over praten

Mannen geven de voorkeur voor een actieve aanpak als uitingsvorm. Dit varieert van ijsberen, sporten, boos reageren tot aan het vinden van een adequate probleemgerichte oplossing. Mannen houden het probleem wat spanning veroorzaakt liever voor zichzelf en hebben behoefte aan afleiding. Zij kunnen zich zo even los maken van het probleem om te kunnen ontspannen. Als een man thuis komt van een drukke werkdag, dan praat hij daar liever niet over. Dit tot grote irritatie van zijn vrouw of vriendin. Hij is nu thuis. Dat gedoe op zijn werk komt de volgende dag wel weer.

Steun zoeken, emoties uiten en dan ontspannen

Een vrouw zoekt bij spanning ondersteuning in haar sociale netwerk. Zij wil met anderen praten over wat bij haar stress veroorzaakt en de emoties die zij daarbij ervaart. Op deze manier verkent de vrouw haar gevoelens. Het neemt de druk wat weg en zij voelt zich gehoord. Een vrouw vindt het fijn als aan haar wordt gevraagd hoe haar dag was. Op deze manier kan zij haar dag en spanning die zij heeft opgelopen gedurende dag, ventileren. Dit heeft zij eerst nodig om daarna te kunnen ontspannen.

Optimisme, vertrouwen en symptoombestrijding

Nadat een man even afstand heeft genomen, wil hij iets doen aan het probleem. Mannen hebben vaak een optimistische kijk, waardoor zij er vertrouwen in hebben dit op te kunnen lossen. Dit doen zij bij voorkeur zonder hulp en snel. Het voordeel van deze aanpak is dat mannen op een actieve manier oplossen, positief blijven en zich even los kunnen maken van het probleem.

Het nadeel is dat zij er niet over praten en het in hun eentje gaan oplossen. Anderen hoeven niet te weten dat ze ergens mee zitten, want dan zou je nog wel eens als “zwak” en niet voldoende competent gezien kunnen worden. De essentie van het probleem komt niet naar boven en de oplossing blijft symptoombestrijding. De man is in zijn probleemoplossend vermogen niet relatie-gericht, waardoor (werk-)relaties nog wel eens onder druk komen te staan.

Analyseren, oxitocine en erin blijven hangen

Vrouwen geven de voorkeur om te praten en het probleem grondig te analyseren. Dit doen vrouwen graag met behulp van een ander. Het is heel gezond om verbaal uiting te geven aan je problemen en emoties. Het gevoel gehoord te worden en het idee dat gevoelens erkend worden door je omgeving, geeft verlichting. Het knuffelhormoon oxitocine wat dan vrij komt, zorgt voor een ontspannen gevoel.

Het nadeel is dat je hierin kunt blijven hangen. In mijn praktijk ervaar ik dat vrouwen blijven analyseren en niet tot actie komen om oplossingsgericht en optimistisch aan het werk te gaan. Ook ervaar ik als counsellor dat deze uitingsvorm wat aan de oppervlakte blijft hangen. Erover praten betekent niet altijd dat de kern van het probleem naar boven wordt gehaald. Vaak wordt in cirkeltjes geredeneerd en gepraat en komt een vrouw niet tot actie. In de praktijk merk ik dat tot de kern komen nodig is om tot zelfinzicht en een oplossingsgerichte actieve aanpak te komen.

Aardig gevonden willen worden, geen spiegel voorhouden en projectie

Wat ons vrouwen helpt, blijkt ook een grote bron van stress te zijn. We vinden het belangrijk om door anderen aardig gevonden te worden. Dit geeft ons een gevoel van veiligheid, erbij horen. We zijn hierdoor meer gefocust op wat onze omgeving van ons wil en verlangt, dan op onze eigen behoeften. Hiermee hopen we aardig gevonden te worden en waardering te krijgen. Als dit niet (voldoende) lukt, dan voelen we ons onveilig. Dit is een grote bron van negatieve stress. Als wij vrouwen dan met elkaar praten over wat ons stress oplevert, dan zijn we meer bezig om aardig gevonden te worden, dan de ander daadwerkelijk te helpen in actie te komen en als dit nodig is een spiegel voor te houden.

Ook zijn er vrouwen die afleiding zoeken en zich richten op problemen van anderen. Op deze  manier hoef je de confrontatie niet aan met je eigen issues. Helaas zie je dit wel eens gebeuren binnen de sector zorg & welzijn en bij zelfstandigen binnen hulpverlening en coaching. Je ziet dan vaak projectie ontstaan richting hulpvrager of zorgvrager (van projectie kan sprake zijn wanneer men eigenschappen of emoties van zichzelf tracht te ontkennen, verbergen of verdringen door deze toe te schrijven aan iets of iemand anders – Bron: Wikipedia).

Het is niet altijd zo zwart-wit gesteld

Wat ik hierboven schrijf is vrij zwart-wit gesteld is, daar ben ik mij van bewust. Er zijn genoeg vrouwen die optimistisch en oplossingsgericht zijn. Ook ken ik vrouwen die in zichzelf gekeerd raken en níet willen praten over wat hen bezig houdt. Er zijn genoeg mannen die goed weten hoe zij zich verbaal kunnen uiten. Maar ik ben ook mannen tegen gekomen die blijven klagen en zeuren over hun problemen en waarbij weinig oplossingsgerichtheid komt kijken.

Het beste van twee werelden; Wat we van elkaar kunnen leren!

De meest effectieve manier om met issues die negatieve stress veroorzaken om te gaan is het beste van deze twee werelden. Wat dat betreft kunnen mannen en vrouwen nog veel van elkaar leren. Wat ik van de “mannelijke” aanpak heb geleerd is om optimistische te zijn wat betreft mijn eigen vermogen om problemen op te lossen. Ook vind ik het heel fijn om de spanning los te laten door wat afleiding te zoeken. In mijn praktijk zorg ik ervoor dat deze twee werelden bij elkaar komen. Er wordt gepraat en er worden emoties geuit, maar ik houd je ook een spiegel voor en er wordt actief aan problematiek gewerkt.

En…waar ben jij heel goed in en wat zou jij nog willen leren?

De naam stresskippen & stresshanen kent een eigen verhaal. Een aantal jaar geleden gaf ik tijdens de Week van de Werkstress aan een bedrijf een korte presentatie over stress. Één van de deelnemers zag zichzelf als een stresshaan, want als man kun je geen stressKIP zijn. Deze term heb ik er sindsdien in gehouden. Tijdens de training die ik geef over stress preventie zorgt deze term altijd voor een humoristische noot in het geheel.

Roos Streumer

Ik ben Roos Streumer (1973). Door het schrijven van artikelen wil ik jou inspiratie en tips geven zodat jij meer uit je dag en nacht kunt halen.

In het dagelijks leven werk ik met veel plezier in mijn praktijk in Amstelveen waar ik stress en burn-out counselling, psychosociale therapie, slaap-coaching en ontspannende massages bied.

Wil je geen enkel artikel missen? Schrijf je dan in voor Mentaal Magazine. Of volg mij op Facebook, LinkedIn of Instagram.

Heb je vragen over dit artikel of vragen of interesse in mijn begeleiding? Stuur gerust een mail naar: info@mentaalonderhoud.nl of gebruik het contactformulier.

Waarom is het zo moeilijk om duidelijk grenzen aan te geven? Tijdens mijn werkzaamheden als counsellor  wordt deze vraag vaak aan mij gesteld. Tijd voor mij om in de pen te klimmen en hier over te schrijven, want ik vermoed dat er nog veel meer mensen zijn die moeite hebben en hier meer over willen weten. Herkenbaar? In dit artikel lees je meer over 3 factoren die jou belemmeren jouw grenzen aan te geven en kort wat je hieraan kunt doen zodat je straks duidelijk je grenzen aan kunt geven en jouw omgeving rekening met jou houdt.

Als je je makkelijk aanpast, heb je vaak meer moeite met het stellen van grenzen

Terwijl ik met dit artikel bezig ben, praat ik met mijn vriend over grenzen stellen. Ik vraag hem wat dit voor hem betekent. “Tot hier en niet verder”, zegt hij ferm. Ik vraag hem of hij altijd voor zichzelf duidelijk heeft waar zijn grenzen liggen. “Jawel, maar ze verschuiven wel steeds, dat ligt aan de situatie”. “Waarom?” vraag ik hem. “Eigenlijk verschuif je je grenzen om moeilijkheden met anderen te voorkomen”, is zijn antwoord.

Je grenzen aangeven is dus zo makkelijk nog niet. Zeker niet als je gericht bent op de zorg, behoeften en wensen van anderen. Je vertrouwt anderen snel. Je bent bescheiden en loyaal en al zijn dit prachtige eigenschappen, ze maken het jou moeilijk om voor jezelf op te komen en “nee” te zeggen. Ook als je perfectionistisch bent, flexibel in het leven staat en geneigd bent om het initiatief bij de ander te laten, dan is de kans groot dat je moeite hebt om duidelijk grenzen te stellen. Je ben namelijk iemand die zich makkelijk aanpast aan haar omgeving.

Mag je er vanuit gaan dat mensen weten waar jouw grenzen liggen?

Regelmatig ervaar je dat mensen over jouw grenzen gaan en dat jij je wel heel vaak aanpast. Daar baal je goed van, want jij houdt wél rekening met je omgeving en jij stelt je wél flexibel op. Dan mag je toch verwachten dat dit omgekeerd ook gebeurd? Maar kun je hier wel vanuit gaan? Kun je ervan uitgaan dat mensen weten waar jouw grenzen liggen, zodat zij daar rekening mee houden? Het antwoord is simpel: “Nee, ga daar maar niet vanuit”.

Als je wilt dat mensen rekening met jou houden, zal je actief je grenzen moeten aangeven. Je zult moeten vertellen wat jij niet wilt en waar je juist wel behoefte aan hebt. Andere mensen kunnen niet in jouw hoofd kijken. Mensen weten dus niet waar jouw grenzen liggen. En zolang ze dit niet weten, kunnen zij daar geen rekening mee houden en kunnen ze in feite níet over jouw grenzen gaan. Natuurlijk voelt het wel zo, maar jij laat het toe. Je geeft je omgeving ruimte, dus toestemming, om dit te doen. Dit klinkt heel hard, maar het is heel belangrijk om je hier bewust van te zijn. Ik schrijf dit om je te helpen en niet om je een rotgevoel op te leveren.

Want ook ik heb met vallen en opstaan moeten leren hoe ik mijn grenzen aangeef

Het is lastig om nu zomaar even je grenzen aan te geven. Want hoe doe je dat? En ik snap dat je dit moeilijk vindt en ik begrijp ook heel goed wat het moeilijk maakt. Ik heb met vallen en opstaan geleerd dat anderen mijn gedachten niet kunnen lezen en dat ik dus echt zelf mijn grenzen moet aangeven. Om jou verder te helpen bespreek ik in dit artikel 3 factoren die jou belemmeren jouw grenzen aan te geven. En wat je hieraan kunt doen.

Belemmering 1: Je weet zelf eigenlijk niet waar jouw grenzen liggen

Weet jij precies waar jouw grenzen liggen en waar jouw omgeving rekening mee moet houden als het over jou gaat? Een lastige vraag hè? En ik snap dat je deze niet direct even beantwoordt. Maar de realiteit is dat als jij niet weet waar je grenzen liggen, een ander dat helemaal niet kan weten. Dus voor jou is het belangrijk om hier achter te komen. Want je voelt vaak wel dat mensen (subtiel) over jouw grens heen gaan, maar je hebt veel moeite om dit te benoemen. En het is ook fijn als je dit voor kan zijn.

Om jouw grenzen te ontdekken is het belangrijk om op “zelfonderzoek” te gaan. Waar sta jij voor? Wat zijn jouw kernwaarden en wat zijn jouw behoeften? En wat wil je juist niet? Naar welke normen en waarden wil je leven? Wat is belangrijk in jouw leven? Waar voel jij je goed bij? En waarbij niet? Hier antwoord op geven is makkelijker gezegd dan gedaan. Het is een proces en niet iets wat je even doet. Ik laat mijn cliënten altijd beginnen met de vraag: “Wil ik dit? Voelt dit okay?”. Het voordeel van deze vraag is dat het een gesloten vraag is. Intuïtief weet je het korte antwoord wel: “ja” of “nee”. Ga serieus aan de slag met deze vragen. Zo ontdek je waar jouw grenzen liggen.

Belemmering 2: Het lukt je niet om je grenzen op een goede manier aan te geven

Misschien weet je al redelijk of zelfs goed waar jouw grenzen liggen en wat belangrijk voor jou is. Maar het lukt je niet om deze op een goede manier aan te geven. Hoe kun je dit wel doen? Om hier op een andere manier uiting aan te geven, is het belangrijk om respect te hebben voor jouw omgeving. Maar dat zit bij jou wel goed. Nog belangrijker is het om respect voor jouw eigen grenzen te hebben. Als je respect hebt voor jezelf en jezelf waardeert, dan is het makkelijker om op een rustige en respectvolle manier uiting te geven aan je grenzen.

Zelfwaardering maakt het makkelijk om te luisteren naar jezelf, je vindt jezelf belangrijk genoeg om rekening mee te houden. Als jij rekening houdt met jezelf, gaan mensen rekening houden met jou. Als je jezelf overschreeuwt wat betreft je grenzen, creëer je afstand. Als je je grenzen niet duidelijk aangeeft, dan kunnen mensen hier geen rekening mee houden en ben jij altijd degene die zich aanpast of “ja” zegt. De kunst is om vanuit respect voor jezelf met respect voor je omgeving op een rustige manier uiting te geven aan je grenzen. Praat vanuit jezelf in de “ik” vorm en geef ook aan waar je wél behoefte aan hebt. Ik zal je een geheimpje verklappen, jouw omgeving vindt deze duidelijkheid waarschijnlijk een verademing.

Belemmering 3: Je vindt het moeilijk om jezelf centraal te stellen

De derde belemmering is dat je teveel bezig bent met je omgeving en jezelf niet centraal durft te stellen. Je bent geneigd om uit angst te handelen in plaats van naar je grenzen te handelen. Je wilt de ander niet teleurstellen, je wilt geen conflicten en moeilijkheden veroorzaken en je wilt de ander niet kwetsen. Dit uit angst voor afkeuring, de angst dat je buitengesloten wordt en angst om iemand of iets, bijvoorbeeld je werk of een bepaalde waardering, kwijt te raken.

Deze angst veroorzaakt een gevoel van onveiligheid en wij mensen zullen er altijd alles aan doen om ons veilig te voelen. Dat is namelijk één van onze basisbehoeften. Dus je past je weer aan en je laat weer over jouw grenzen heen gaan met als doel goedkeuring, erbij horen en niemand of niets kwijtraken. Als je jezelf hierin herkent dan is mijn vraag aan jou of deze angsten reëel zijn? Hoe belangrijk is het als je van iemand goedkeuring ontvangt, terwijl jij  jouw behoeften hiermee afkeurt? Hoe belangrijk is kwijt te raken (je werk, een persoon) wat jouw grenzen niet respecteert?

Op een goede manier je grenzen aangeven is een proces. ga hiermee bewust aan de slag en denk aan de volgende voordelen die het je zal opleveren:

• Mensen gaan rekening met jou houden omdat je duidelijkheid creëert, dit vergemakkelijkt samenwerking en heeft een positief effect op relaties.
• Je krijgt meer respect vanuit jouw omgeving, mensen weten wat ze aan jou hebben.
• Je geeft de ander de mogelijkheid om jou echt te leren kennen en dat schept nabijheid en betrokkenheid.
• Je krijgt meer ruimte en tijd voor jezelf en wat jij echt belangrijk vindt.
• Je verkleint de kans op stress gerelateerde klachten als overspanning en burn-out.
• En “last but not least”; Het vergroot je zelfvertrouwen!

Tot slot: Vind je dit moeilijk, zoek ondersteuning bij dit proces

Vind je het moeilijk om je grenzen te stellen? Ga hier dan bewust mee aan de slag. Het is heel fijn om hier ondersteuning bij te vragen van een professional of een workshop of training hierin te volgen. Als counsellor begeleid ik met regelmaat vrouwen en mannen in dit proces. Heb je interesse hierin, kom gerust eens langs voor een kosteloos en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Neem contact op voor het maken van een afspraak.

Ik ben Roos Streumer (1973). Door het schrijven van artikelen wil ik jou inspiratie en tips geven zodat jij meer uit je dag en nacht kunt halen.

In het dagelijks leven werk ik met veel plezier in mijn praktijk in Amstelveen waar ik stress en burn-out counselling, psychosociale therapie, slaap-coaching en ontspannende massages bied.

Wil je geen enkel artikel missen? Schrijf je dan in voor Mentaal Magazine. Of volg mij op Facebook, LinkedIn of Instagram.

Heb je vragen over dit artikel of vragen of interesse in mijn begeleiding? Stuur gerust een mail naar: info@mentaalonderhoud.nl of gebruik het contactformulier.

Lees jij wel eens een zelfhulpboek? En valt de belofte van zo’n boek vaak nogal tegen? Grote kans dat je een zelfhulpboek op de verkeerde manier leest. In dit artikel leg ik uit hoe je meer kunt halen uit de informatie, adviezen en opdrachten die je in deze boeken kunt vinden. Want dit vergt een andere manier van lezen, dan dat je nu gewend bent. Lees hier hoe je meer uit een zelfhulpboek haalt.

Mijn kennismaking met zelfhulpboeken

Ik weet nog heel goed dat ik  voor het eerst in aanraking kwam met het fenomeen zelfhulpboek. Dit was tijdens mijn eerste jaar van de opleiding maatschappelijk werk. Eén van mijn klasgenoten zat “niet zo lekker in z’n vel” en een docent raadde het boek  “Als het leven pijn doet” van psycholoog René Diekstra aan. Uit nieuwsgierigheid heb ik dit boek destijds (inmiddels meer dan 20 jaar geleden) ook aangeschaft en gelezen. En vanaf dat moment was ik “hooked” aan zelfhulpboeken.

Na dit boek volgden er nog veel meer. Eerst voor mijzelf en later voor mijn werk, want veel van mijn cliënten lezen met regelmaat een zelfhulpboek. Het is voor mij als counsellor dus handig om te weten welke boeken er in de handel en op dit moment populair zijn. Niet dat ik dit de laatste jaren goed bij kan houden, want het aanbod is enorm. Dat kost mij teveel kostbare tijd die ik veel liever aan mijn cliënten, workshops en trainingen geef. En aan mijn lieve vriend natuurlijk.

Lekker lezend op de bank de beste versie van jezelf worden, kom op!

Omdat het lezen van zelfhulpboeken op het enorm populair is en ik echt niet alles kan lezen wat uitkomt, ben ik op het idee gekomen om dit artikel te schrijven. Want hoe lees je nu zo’n zelfhulpboek zodat je er meer uit haalt, veel meer dan nu? Ik snap heel goed dat je je lekker met een nieuw gekocht of geleend zelfhulpboek op de bank nestelt om te lezen. Zo deed ik dit de eerste jaren ook. Het is toch fijn dat je al lezend de beste versie wordt van jezelf of al je problemen als sneeuw voor de zon laat verdwijnen. En ja, de opdrachten doe je ook, een beetje in je hoofd ofzo. En sommige opdrachten spreken je niet aan, dus die doe je maar niet. Maar zeg eens eerlijk, hoeveel haal jij op deze manier nu écht uit zo’n boek?

Al lezend je problemen oplossen en aan je persoonlijke ontwikkeling werken, kom op! Ergens weet je heel goed dat dit zo niet werkt. Natuurlijk houdt zo’n zelfhulpboek een belofte in, maar je gelooft toch zeker zelf niet dat alleen lezen voldoende is? Zelfhulpboeken worden té passief gelezen, veel te passief als je het mij vraagt. En dat werkt gewoon niet. Als je ontspannen op de bank wilt lezen, kies dan voor een roman of een tijdschrift. Een zelfhulpboek lees je actief. En met actief lezen bedoel ik eigenlijk dat je het boek doorwerkt en serieus bestudeert. Want anders heeft het geen zin.

Hoe je een zelfhulpboek WEL effectief leest

In dit artikel rijk ik je 3 manieren aan om op een effectieve manier te werken met een zelfhulpboek die jou aanspreekt:

1. Je werkt een zelfhulpboek alleen door.
2. Je werkt samen met een vertrouwd iemand/ een maatje het zelfhulpboek door.
3. Je werkt samen met een counsellor, psycholoog of coach een zelfhulpboek door.

Je werkt een zelfhulpboek alleen door

Alleen een zelfhulpboek doorwerken is vooral geschikt voor jou als je het leuk vindt om aan persoonlijke ontwikkeling te doen. Je ondervindt op dit moment niet echt problemen, maar een aantal zaken in jouw leven is wel voor verbetering vatbaar. Mijn advies is om voor een zelfhulpboek te kiezen die bij je past, waar concrete oefeningen in staan en die aansluiten op waar jij voor jezelf aan wilt gaan werken (dit geldt voor de andere 3 effectieve manieren ook).

Belangrijk is om het boek niet passief te lezen, maar echt te bestuderen. Dit betekent dat je het boek leest en nadenkt over de tekst. Het is nuttig om wat aantekeningen voor jezelf te maken, dus houd altijd pen en papier bij de hand. En maak iedere opdracht uit het boek op een actieve manier. Dit doe je door de opdrachten op papier uit te werken. Maak hier tijd voor vrij in je agenda. Deze manier vereist veel discipline!

Je werkt samen met een vertrouwd iemand/maatje het zelfhulpboek door

Heb je wat aanmoediging en motivatie nodig om op een actieve manier met een zelfhulpboek aan de slag te gaan? Kies dan voor deze manier. Het meest effectief is als je samen aan de slag gaat met hetzelfde zelfhulpboek. Je spreekt af welk hoofdstuk je wanneer hebt uitgelezen en wanneer je welke opdrachten uit het boek af hebt. Je bespreekt samen het boek en de bijbehorende opdrachten.

Het voordeel is dat je elkaar motiveert, inspireert en elkaar een spiegel voorhoudt. Je houdt elkaar scherp! Ken je niemand die op deze manier samen met jou een zelfhulpboek wilt doornemen, vraag dan hulp van iemand die je vertrouwt. Ook met een vertrouwd iemand kun je hetzelfde doen, het komt dan wel van één kant, maar het is zeker effectief.

Je werkt samen met een counsellor, psycholoog of coach een zelfhulpboek door

Heb je de bovengenoemde manieren geprobeerd en werkt het niet (voldoende) voor jou of ben je je ervan bewust dat je sowieso meer nodig hebt? Schakel dan een professional in om samen met jou het door jou gekozen boek door te werken. Dit is de meest effectieve manier om echt veel meer uit een zelfhulpboek te halen. De reden hiervoor is dat als je je leven echt wilt verbeteren, verandering nodig is. En veranderen is nu eenmaal niet makkelijk, ook als je dit heel graag wilt.

Dit komt omdat onze natuurlijke reactie op verandering weerstand is. Je verzet je onbewust tegen verandering en al jouw goede voornemens eindigen voortijdig in de boekenkast. Want het werkt toch niet. Een goede counsellor begeleidt jou als jij weerstand ervaart of wat dieper op de materie in wilt gaan. Daarbij bieden gesprekken met een professional, naast het lezen van een zelfhulpboek, een enorme meerwaarde in de vorm van echt maatwerk.

Je hebt een zelfhulpboek gekocht, geleend of gekregen, hoe ga jij het lezen aanpakken?

Dus wat ga jij doen als je van plan bent om een zelfhulpboek te lezen? Nestel jij je lekker relaxed op de bank met dit boek? Vind je jouw welverdiende vakantie wel een goed moment om zo’n boek te lezen? Doe dit niet als je daadwerkelijk wat aan zo’n boek wilt hebben. Lees het boek actief. Want met het kopen van een zelfhulpboek koop je geen droom of oplossing maar een leidraad die jou uitnodigt om daadwerkelijk in actie te komen zodat je met jezelf aan de slag gaat!

Tot Slot

Ik hoop dat je vanaf nu weet hoe je zo effectief mogelijk een zelfhulpboek kunt lezen, op een actieve manier dus! De foto’s die hier bij staan heb ik zelf gemaakt bij Libris Venstra in Amstelveen, uiteraard na toestemming van één van de medewerksters (geef ze even een like!). Heel erg bedankt daarvoor! Wil je meer weten over een counsellingstraject in combinatie met het doorwerken van een zelfhulpboek (of zonder zelfhulpboek)? Neem gerust contact met mij op.

Ik ben Roos Streumer (1973). Door het schrijven van artikelen wil ik jou inspiratie en tips geven zodat jij meer uit je dag en nacht kunt halen.

In het dagelijks leven werk ik met veel plezier in mijn praktijk in Amstelveen waar ik stress en burn-out counselling, psychosociale therapie, slaap-coaching en ontspannende massages bied.

Wil je geen enkel artikel missen? Schrijf je dan in voor Mentaal Magazine. Of volg mij op Facebook, LinkedIn of Instagram.

Heb je vragen over dit artikel of vragen of interesse in mijn begeleiding? Stuur gerust een mail naar: info@mentaalonderhoud.nl of gebruik het contactformulier.