Posts in category: Geen categorie

“Wat is het verschil tussen mannen en vrouwen als het over stress gaat?”, vroeg iemand mij enkele jaren terug. Daar had ik zelf nooit over nagedacht. Ook tijdens mijn opleiding is daar geen aandacht aan besteed. Een goede vraag dus! Uit verschillende onderzoeken die ik in mijn zoektocht naar het antwoord tegen kwam, blijkt dat er inderdaad een verschil is tussen hoe mannen en vrouwen met stress omgaan. En niet alleen dat, ook in de oorzaak van stress (stressoren) blijkt verschil te zijn. In dit artikel leg ik hier meer over uit.

Competitief versus Sociaal

Mannen ervaren stress als zij een prestatie moeten leveren. Een man is competitief en wil dus beter zijn dan de rest. Dit levert hem spanning op. Vrouwen reageren sterker op situaties van interpersonele aard, ofwel, vrouwen zijn gevoeliger voor sociale situaties en interactie. Zij kan zich afvragen of iedereen haar wel aardig , sociaal, hulpvaardig en goed genoeg vindt. Dit is een bron van stress. “Fight & Flight” als reactie op stressoren is een mannenzaak en “tend & befriend’ is een reactie die vooral bij vrouwen hoort.

IJsberen, sporten en er liever niet over praten

Mannen geven de voorkeur voor een actieve aanpak als uitingsvorm. Dit varieert van ijsberen, sporten, boos reageren tot aan het vinden van een adequate probleemgerichte oplossing. Mannen houden het probleem wat spanning veroorzaakt liever voor zichzelf en hebben behoefte aan afleiding. Zij kunnen zich zo even los maken van het probleem om te kunnen ontspannen. Als een man thuis komt van een drukke werkdag, dan praat hij daar liever niet over. Dit tot grote irritatie van zijn vrouw of vriendin. Hij is nu thuis. Dat gedoe op zijn werk komt de volgende dag wel weer.

Steun zoeken, emoties uiten en dan ontspannen

Een vrouw zoekt bij spanning ondersteuning in haar sociale netwerk. Zij wil met anderen praten over wat bij haar stress veroorzaakt en de emoties die zij daarbij ervaart. Op deze manier verkent de vrouw haar gevoelens. Het neemt de druk wat weg en zij voelt zich gehoord. Een vrouw vindt het fijn als aan haar wordt gevraagd hoe haar dag was. Op deze manier kan zij haar dag en spanning die zij heeft opgelopen gedurende dag, ventileren. Dit heeft zij eerst nodig om daarna te kunnen ontspannen.

Optimisme, vertrouwen en symptoombestrijding

Nadat een man even afstand heeft genomen, wil hij iets doen aan het probleem. Mannen hebben vaak een optimistische kijk, waardoor zij er vertrouwen in hebben dit op te kunnen lossen. Dit doen zij bij voorkeur zonder hulp en snel. Het voordeel van deze aanpak is dat mannen op een actieve manier oplossen, positief blijven en zich even los kunnen maken van het probleem.

Het nadeel is dat zij er niet over praten en het in hun eentje gaan oplossen. Anderen hoeven niet te weten dat ze ergens mee zitten, want dan zou je nog wel eens als “zwak” en niet voldoende competent gezien kunnen worden. De essentie van het probleem komt niet naar boven en de oplossing blijft symptoombestrijding. De man is in zijn probleemoplossend vermogen niet relatie-gericht, waardoor (werk-)relaties nog wel eens onder druk komen te staan.

Analyseren, oxitocine en erin blijven hangen

Vrouwen geven de voorkeur om te praten en het probleem grondig te analyseren. Dit doen vrouwen graag met behulp van een ander. Het is heel gezond om verbaal uiting te geven aan je problemen en emoties. Het gevoel gehoord te worden en het idee dat gevoelens erkend worden door je omgeving, geeft verlichting. Het knuffelhormoon oxitocine wat dan vrij komt, zorgt voor een ontspannen gevoel.

Het nadeel is dat je hierin kunt blijven hangen. In mijn praktijk ervaar ik dat vrouwen blijven analyseren en niet tot actie komen om oplossingsgericht en optimistisch aan het werk te gaan. Ook ervaar ik als counsellor dat deze uitingsvorm wat aan de oppervlakte blijft hangen. Erover praten betekent niet altijd dat de kern van het probleem naar boven wordt gehaald. Vaak wordt in cirkeltjes geredeneerd en gepraat en komt een vrouw niet tot actie. In de praktijk merk ik dat tot de kern komen nodig is om tot zelfinzicht en een oplossingsgerichte actieve aanpak te komen.

Aardig gevonden willen worden, geen spiegel voorhouden en projectie

Wat ons vrouwen helpt, blijkt ook een grote bron van stress te zijn. We vinden het belangrijk om door anderen aardig gevonden te worden. Dit geeft ons een gevoel van veiligheid, erbij horen. We zijn hierdoor meer gefocust op wat onze omgeving van ons wil en verlangt, dan op onze eigen behoeften. Hiermee hopen we aardig gevonden te worden en waardering te krijgen. Als dit niet (voldoende) lukt, dan voelen we ons onveilig. Dit is een grote bron van negatieve stress. Als wij vrouwen dan met elkaar praten over wat ons stress oplevert, dan zijn we meer bezig om aardig gevonden te worden, dan de ander daadwerkelijk te helpen in actie te komen en als dit nodig is een spiegel voor te houden.

Ook zijn er vrouwen die afleiding zoeken en zich richten op problemen van anderen. Op deze  manier hoef je de confrontatie niet aan met je eigen issues. Helaas zie je dit wel eens gebeuren binnen de sector zorg & welzijn en bij zelfstandigen binnen hulpverlening en coaching. Je ziet dan vaak projectie ontstaan richting hulpvrager of zorgvrager (van projectie kan sprake zijn wanneer men eigenschappen of emoties van zichzelf tracht te ontkennen, verbergen of verdringen door deze toe te schrijven aan iets of iemand anders – Bron: Wikipedia).

Het is niet altijd zo zwart-wit gesteld

Wat ik hierboven schrijf is vrij zwart-wit gesteld is, daar ben ik mij van bewust. Er zijn genoeg vrouwen die optimistisch en oplossingsgericht zijn. Ook ken ik vrouwen die in zichzelf gekeerd raken en níet willen praten over wat hen bezig houdt. Er zijn genoeg mannen die goed weten hoe zij zich verbaal kunnen uiten. Maar ik ben ook mannen tegen gekomen die blijven klagen en zeuren over hun problemen en waarbij weinig oplossingsgerichtheid komt kijken.

Het beste van twee werelden; Wat we van elkaar kunnen leren!

De meest effectieve manier om met issues die negatieve stress veroorzaken om te gaan is het beste van deze twee werelden. Wat dat betreft kunnen mannen en vrouwen nog veel van elkaar leren. Wat ik van de “mannelijke” aanpak heb geleerd is om optimistische te zijn wat betreft mijn eigen vermogen om problemen op te lossen. Ook vind ik het heel fijn om de spanning los te laten door wat afleiding te zoeken. In mijn praktijk zorg ik ervoor dat deze twee werelden bij elkaar komen. Er wordt gepraat en er worden emoties geuit, maar ik houd je ook een spiegel voor en er wordt actief aan problematiek gewerkt.

En…waar ben jij heel goed in en wat zou jij nog willen leren?

De naam stresskippen & stresshanen kent een eigen verhaal. Een aantal jaar geleden gaf ik tijdens de Week van de Werkstress aan een bedrijf een korte presentatie over stress. Één van de deelnemers zag zichzelf als een stresshaan, want als man kun je geen stressKIP zijn. Deze term heb ik er sindsdien in gehouden. Tijdens de training die ik geef over stress preventie zorgt deze term altijd voor een humoristische noot in het geheel.

Roos Streumer

Ik ben Roos Streumer en door het schrijven van mijn blogs wil ik jou inspiratie en tips geven zodat jij meer uit je dag & nacht kunt halen. In mijn dagelijks leven werk ik met veel plezier in mijn praktijk Mentaal Onderhoud in Amstelveen. Daarnaast volg ik de opleidingsroute POH-GGZ via RINO Groep Amsterdam. Je kunt bij mij terecht voor:

• Stress en Burn-Out Counselling
• Slaapcoaching bij slapeloosheid / slecht slapen
• Psychosociale Hulp bij perfectionisme, faalangst en weinig zelfvertrouwen
• Als je in een onzekere, stressvolle (werk-)situatie zit.
• Voor een relaxing voetmassage, voor wie geen therapie maar wel ontspanning nodig heeft!
  

Wil je geen door mij geschreven artikel missen? Schrijf je dan hier in voor Mentaal Magazine. Volg mij op Facebook en LinkedIn!

Waarom is het zo moeilijk om duidelijk grenzen aan te geven? Tijdens mijn werkzaamheden als counsellor  wordt deze vraag vaak aan mij gesteld. Tijd voor mij om in de pen te klimmen en hier over te schrijven, want ik vermoed dat er nog veel meer mensen zijn die moeite hebben en hier meer over willen weten. Herkenbaar? In dit artikel lees je meer over 3 factoren die jou belemmeren jouw grenzen aan te geven en kort wat je hieraan kunt doen zodat je straks duidelijk je grenzen aan kunt geven en jouw omgeving rekening met jou houdt.

Als je je makkelijk aanpast, heb je vaak meer moeite met het stellen van grenzen

Terwijl ik met dit artikel bezig ben, praat ik met mijn vriend over grenzen stellen. Ik vraag hem wat dit voor hem betekent. “Tot hier en niet verder”, zegt hij ferm. Ik vraag hem of hij altijd voor zichzelf duidelijk heeft waar zijn grenzen liggen. “Jawel, maar ze verschuiven wel steeds, dat ligt aan de situatie”. “Waarom?” vraag ik hem. “Eigenlijk verschuif je je grenzen om moeilijkheden met anderen te voorkomen”, is zijn antwoord.

Je grenzen aangeven is dus zo makkelijk nog niet. Zeker niet als je gericht bent op de zorg, behoeften en wensen van anderen. Je vertrouwt anderen snel. Je bent bescheiden en loyaal en al zijn dit prachtige eigenschappen, ze maken het jou moeilijk om voor jezelf op te komen en “nee” te zeggen. Ook als je perfectionistisch bent, flexibel in het leven staat en geneigd bent om het initiatief bij de ander te laten, dan is de kans groot dat je moeite hebt om duidelijk grenzen te stellen. Je ben namelijk iemand die zich makkelijk aanpast aan haar omgeving.

Mag je er vanuit gaan dat mensen weten waar jouw grenzen liggen?

Regelmatig ervaar je dat mensen over jouw grenzen gaan en dat jij je wel heel vaak aanpast. Daar baal je goed van, want jij houdt wél rekening met je omgeving en jij stelt je wél flexibel op. Dan mag je toch verwachten dat dit omgekeerd ook gebeurd? Maar kun je hier wel vanuit gaan? Kun je ervan uitgaan dat mensen weten waar jouw grenzen liggen, zodat zij daar rekening mee houden? Het antwoord is simpel: “Nee, ga daar maar niet vanuit”.

Als je wilt dat mensen rekening met jou houden, zal je actief je grenzen moeten aangeven. Je zult moeten vertellen wat jij niet wilt en waar je juist wel behoefte aan hebt. Andere mensen kunnen niet in jouw hoofd kijken. Mensen weten dus niet waar jouw grenzen liggen. En zolang ze dit niet weten, kunnen zij daar geen rekening mee houden en kunnen ze in feite níet over jouw grenzen gaan. Natuurlijk voelt het wel zo, maar jij laat het toe. Je geeft je omgeving ruimte, dus toestemming, om dit te doen. Dit klinkt heel hard, maar het is heel belangrijk om je hier bewust van te zijn. Ik schrijf dit om je te helpen en niet om je een rotgevoel op te leveren.

Want ook ik heb met vallen en opstaan moeten leren hoe ik mijn grenzen aangeef

Het is lastig om nu zomaar even je grenzen aan te geven. Want hoe doe je dat? En ik snap dat je dit moeilijk vindt en ik begrijp ook heel goed wat het moeilijk maakt. Ik heb met vallen en opstaan geleerd dat anderen mijn gedachten niet kunnen lezen en dat ik dus echt zelf mijn grenzen moet aangeven. Om jou verder te helpen bespreek ik in dit artikel 3 factoren die jou belemmeren jouw grenzen aan te geven. En wat je hieraan kunt doen.

Belemmering 1: Je weet zelf eigenlijk niet waar jouw grenzen liggen

Weet jij precies waar jouw grenzen liggen en waar jouw omgeving rekening mee moet houden als het over jou gaat? Een lastige vraag hè? En ik snap dat je deze niet direct even beantwoordt. Maar de realiteit is dat als jij niet weet waar je grenzen liggen, een ander dat helemaal niet kan weten. Dus voor jou is het belangrijk om hier achter te komen. Want je voelt vaak wel dat mensen (subtiel) over jouw grens heen gaan, maar je hebt veel moeite om dit te benoemen. En het is ook fijn als je dit voor kan zijn.

Om jouw grenzen te ontdekken is het belangrijk om op “zelfonderzoek” te gaan. Waar sta jij voor? Wat zijn jouw kernwaarden en wat zijn jouw behoeften? En wat wil je juist niet? Naar welke normen en waarden wil je leven? Wat is belangrijk in jouw leven? Waar voel jij je goed bij? En waarbij niet? Hier antwoord op geven is makkelijker gezegd dan gedaan. Het is een proces en niet iets wat je even doet. Ik laat mijn cliënten altijd beginnen met de vraag: “Wil ik dit? Voelt dit okay?”. Het voordeel van deze vraag is dat het een gesloten vraag is. Intuïtief weet je het korte antwoord wel: “ja” of “nee”. Ga serieus aan de slag met deze vragen. Zo ontdek je waar jouw grenzen liggen.

Belemmering 2: Het lukt je niet om je grenzen op een goede manier aan te geven

Misschien weet je al redelijk of zelfs goed waar jouw grenzen liggen en wat belangrijk voor jou is. Maar het lukt je niet om deze op een goede manier aan te geven. Hoe kun je dit wel doen? Om hier op een andere manier uiting aan te geven, is het belangrijk om respect te hebben voor jouw omgeving. Maar dat zit bij jou wel goed. Nog belangrijker is het om respect voor jouw eigen grenzen te hebben. Als je respect hebt voor jezelf en jezelf waardeert, dan is het makkelijker om op een rustige en respectvolle manier uiting te geven aan je grenzen.

Zelfwaardering maakt het makkelijk om te luisteren naar jezelf, je vindt jezelf belangrijk genoeg om rekening mee te houden. Als jij rekening houdt met jezelf, gaan mensen rekening houden met jou. Als je jezelf overschreeuwt wat betreft je grenzen, creëer je afstand. Als je je grenzen niet duidelijk aangeeft, dan kunnen mensen hier geen rekening mee houden en ben jij altijd degene die zich aanpast of “ja” zegt. De kunst is om vanuit respect voor jezelf met respect voor je omgeving op een rustige manier uiting te geven aan je grenzen. Praat vanuit jezelf in de “ik” vorm en geef ook aan waar je wél behoefte aan hebt. Ik zal je een geheimpje verklappen, jouw omgeving vindt deze duidelijkheid waarschijnlijk een verademing.

Belemmering 3: Je vindt het moeilijk om jezelf centraal te stellen

De derde belemmering is dat je teveel bezig bent met je omgeving en jezelf niet centraal durft te stellen. Je bent geneigd om uit angst te handelen in plaats van naar je grenzen te handelen. Je wilt de ander niet teleurstellen, je wilt geen conflicten en moeilijkheden veroorzaken en je wilt de ander niet kwetsen. Dit uit angst voor afkeuring, de angst dat je buitengesloten wordt en angst om iemand of iets, bijvoorbeeld je werk of een bepaalde waardering, kwijt te raken.

Deze angst veroorzaakt een gevoel van onveiligheid en wij mensen zullen er altijd alles aan doen om ons veilig te voelen. Dat is namelijk één van onze basisbehoeften. Dus je past je weer aan en je laat weer over jouw grenzen heen gaan met als doel goedkeuring, erbij horen en niemand of niets kwijtraken. Als je jezelf hierin herkent dan is mijn vraag aan jou of deze angsten reëel zijn? Hoe belangrijk is het als je van iemand goedkeuring ontvangt, terwijl jij  jouw behoeften hiermee afkeurt? Hoe belangrijk is het om ergens bij te horen, als je jezelf niet kunt zijn? En hoe erg is het om kwijt te raken wat jouw grenzen niet respecteert?

Op een goede manier je grenzen aangeven is een proces. ga hiermee bewust aan de slag en denk aan de volgende voordelen die het je zal opleveren:

• Mensen gaan rekening met jou houden omdat je duidelijkheid creëert, dit vergemakkelijkt samenwerking en heeft een positief effect op relaties.
• Je krijgt meer respect vanuit jouw omgeving, mensen weten wat ze aan jou hebben.
• Je geeft de ander de mogelijkheid om jou echt te leren kennen en dat schept nabijheid
• Je krijgt meer ruimte en tijd voor jezelf en wat jij echt belangrijk vindt.
• Je verkleint de kans op stress gerelateerde klachten als overspanning en burn-out.
• En “last but not least”; Het vergroot je zelfvertrouwen!

Tot slot: Vind je dit moeilijk, zoek ondersteuning bij dit proces

Vind je het moeilijk om je grenzen te stellen? Ga hier dan bewust mee aan de slag. Het is heel fijn om hier ondersteuning bij te vragen van een professional of een workshop of training hierin te volgen. Als counsellor begeleid ik met regelmaat vrouwen en mannen in dit proces. Heb je interesse hierin, kom gerust eens langs voor een kosteloos en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Neem contact op voor het maken van een afspraak.

Ik ben Roos Streumer en door het schrijven van mijn blogs wil ik jou inspiratie en tips geven zodat jij meer uit je dag & nacht kunt halen. In mijn dagelijks leven werk ik met veel plezier in mijn praktijk Mentaal Onderhoud in Amstelveen. Daarnaast volg ik de opleidingsroute POH-GGZ via RINO Groep Amsterdam. Je kunt bij mij terecht voor:

• Stress en Burn-Out Counselling
• Slaapcoaching bij slapeloosheid / slecht slapen
• Psychosociale Hulp bij perfectionisme, faalangst en weinig zelfvertrouwen
• Als je in een onzekere, stressvolle (werk-)situatie zit.
• Voor een relaxing voetmassage, voor wie geen therapie maar wel ontspanning nodig heeft!
  

Wil je geen door mij geschreven artikel missen? Schrijf je dan hier in voor Mentaal Magazine. Volg mij op Facebook en LinkedIn!

Lees jij wel eens een zelfhulpboek? En valt de belofte van zo’n boek vaak nogal tegen? Grote kans dat je een zelfhulpboek op de verkeerde manier leest. In dit artikel leg ik uit hoe je meer kunt halen uit de informatie, adviezen en opdrachten die je in deze boeken kunt vinden. Want dit vergt een andere manier van lezen, dan dat je nu gewend bent. Lees hier hoe je meer uit een zelfhulpboek haalt.

Mijn kennismaking met zelfhulpboeken

Ik weet nog heel goed dat ik  voor het eerst in aanraking kwam met het fenomeen zelfhulpboek. Dit was tijdens mijn eerste jaar van de opleiding maatschappelijk werk. Eén van mijn klasgenoten zat “niet zo lekker in z’n vel” en een docent raadde het boek  “Als het leven pijn doet” van psycholoog René Diekstra aan. Uit nieuwsgierigheid heb ik dit boek destijds (inmiddels meer dan 20 jaar geleden) ook aangeschaft en gelezen. En vanaf dat moment was ik “hooked” aan zelfhulpboeken.

Na dit boek volgden er nog veel meer. Eerst voor mijzelf en later voor mijn werk, want veel van mijn cliënten lezen met regelmaat een zelfhulpboek. Het is voor mij als counsellor dus handig om te weten welke boeken er in de handel en op dit moment populair zijn. Niet dat ik dit de laatste jaren goed bij kan houden, want het aanbod is enorm. Dat kost mij teveel kostbare tijd die ik veel liever aan mijn cliënten, workshops en trainingen geef. En aan mijn lieve vriend natuurlijk.

Lekker lezend op de bank de beste versie van jezelf worden, kom op!

Omdat het lezen van zelfhulpboeken op het enorm populair is en ik echt niet alles kan lezen wat uitkomt, ben ik op het idee gekomen om dit artikel te schrijven. Want hoe lees je nu zo’n zelfhulpboek zodat je er meer uit haalt, veel meer dan nu? Ik snap heel goed dat je je lekker met een nieuw gekocht of geleend zelfhulpboek op de bank nestelt om te lezen. Zo deed ik dit de eerste jaren ook. Het is toch fijn dat je al lezend de beste versie wordt van jezelf of al je problemen als sneeuw voor de zon laat verdwijnen. En ja, de opdrachten doe je ook, een beetje in je hoofd ofzo. En sommige opdrachten spreken je niet aan, dus die doe je maar niet. Maar zeg eens eerlijk, hoeveel haal jij op deze manier nu écht uit zo’n boek?

Al lezend je problemen oplossen en aan je persoonlijke ontwikkeling werken, kom op! Ergens weet je heel goed dat dit zo niet werkt. Natuurlijk houdt zo’n zelfhulpboek een belofte in, maar je gelooft toch zeker zelf niet dat alleen lezen voldoende is? Zelfhulpboeken worden té passief gelezen, veel te passief als je het mij vraagt. En dat werkt gewoon niet. Als je ontspannen op de bank wilt lezen, kies dan voor een roman of een tijdschrift. Een zelfhulpboek lees je actief. En met actief lezen bedoel ik eigenlijk dat je het boek doorwerkt en serieus bestudeert. Want anders heeft het geen zin.

Hoe je een zelfhulpboek WEL effectief leest

In dit artikel rijk ik je 3 manieren aan om op een effectieve manier te werken met een zelfhulpboek die jou aanspreekt:

1. Je werkt een zelfhulpboek alleen door.
2. Je werkt samen met een vertrouwd iemand/ een maatje het zelfhulpboek door.
3. Je werkt samen met een counsellor, psycholoog of coach een zelfhulpboek door.

Je werkt een zelfhulpboek alleen door

Alleen een zelfhulpboek doorwerken is vooral geschikt voor jou als je het leuk vindt om aan persoonlijke ontwikkeling te doen. Je ondervindt op dit moment niet echt problemen, maar een aantal zaken in jouw leven is wel voor verbetering vatbaar. Mijn advies is om voor een zelfhulpboek te kiezen die bij je past, waar concrete oefeningen in staan en die aansluiten op waar jij voor jezelf aan wilt gaan werken (dit geldt voor de andere 3 effectieve manieren ook).

Belangrijk is om het boek niet passief te lezen, maar echt te bestuderen. Dit betekent dat je het boek leest en nadenkt over de tekst. Het is nuttig om wat aantekeningen voor jezelf te maken, dus houd altijd pen en papier bij de hand. En maak iedere opdracht uit het boek op een actieve manier. Dit doe je door de opdrachten op papier uit te werken. Maak hier tijd voor vrij in je agenda. Deze manier vereist veel discipline!

Je werkt samen met een vertrouwd iemand/maatje het zelfhulpboek door

Heb je wat aanmoediging en motivatie nodig om op een actieve manier met een zelfhulpboek aan de slag te gaan? Kies dan voor deze manier. Het meest effectief is als je samen aan de slag gaat met hetzelfde zelfhulpboek. Je spreekt af welk hoofdstuk je wanneer hebt uitgelezen en wanneer je welke opdrachten uit het boek af hebt. Je bespreekt samen het boek en de bijbehorende opdrachten.

Het voordeel is dat je elkaar motiveert, inspireert en elkaar een spiegel voorhoudt. Je houdt elkaar scherp! Ken je niemand die op deze manier samen met jou een zelfhulpboek wilt doornemen, vraag dan hulp van iemand die je vertrouwt. Ook met een vertrouwd iemand kun je hetzelfde doen, het komt dan wel van één kant, maar het is zeker effectief.

Je werkt samen met een counsellor, psycholoog of coach een zelfhulpboek door

Heb je de bovengenoemde manieren geprobeerd en werkt het niet (voldoende) voor jou of ben je je ervan bewust dat je sowieso meer nodig hebt? Schakel dan een professional in om samen met jou het door jou gekozen boek door te werken. Dit is de meest effectieve manier om echt veel meer uit een zelfhulpboek te halen. De reden hiervoor is dat als je je leven echt wilt verbeteren, verandering nodig is. En veranderen is nu eenmaal niet makkelijk, ook als je dit heel graag wilt.

Dit komt omdat onze natuurlijke reactie op verandering weerstand is. Je verzet je onbewust tegen verandering en al jouw goede voornemens eindigen voortijdig in de boekenkast. Want het werkt toch niet. Een goede counsellor begeleidt jou als jij weerstand ervaart of wat dieper op de materie in wilt gaan. Daarbij bieden gesprekken met een professional, naast het lezen van een zelfhulpboek, een enorme meerwaarde in de vorm van echt maatwerk.

Je hebt een zelfhulpboek gekocht, geleend of gekregen, hoe ga jij het lezen aanpakken?

Dus wat ga jij doen als je van plan bent om een zelfhulpboek te lezen? Nestel jij je lekker relaxed op de bank met dit boek? Vind je jouw welverdiende vakantie wel een goed moment om zo’n boek te lezen? Doe dit niet als je daadwerkelijk wat aan zo’n boek wilt hebben. Lees het boek actief. Want met het kopen van een zelfhulpboek koop je geen droom of oplossing maar een leidraad die jou uitnodigt om daadwerkelijk in actie te komen zodat je met jezelf aan de slag gaat!

Tot Slot

Ik hoop dat je vanaf nu weet hoe je zo effectief mogelijk een zelfhulpboek kunt lezen, op een actieve manier dus! De foto’s die hier bij staan heb ik zelf gemaakt bij Libris Venstra in Amstelveen, uiteraard na toestemming van één van de medewerksters (geef ze even een like!). Heel erg bedankt daarvoor! Wil je meer weten over een counsellingstraject in combinatie met het doorwerken van een zelfhulpboek (of zonder zelfhulpboek)? Neem gerust contact met mij op.

Ik ben Roos Streumer en door het schrijven van mijn blogs wil ik jou inspiratie en tips geven zodat jij meer uit je dag & nacht kunt halen. In mijn dagelijks leven werk ik met veel plezier in mijn praktijk Mentaal Onderhoud in Amstelveen. Daarnaast volg ik de opleidingsroute POH-GGZ via RINO Groep Amsterdam. Je kunt bij mij terecht voor:

• Stress en Burn-Out Counselling
• Slaapcoaching bij slapeloosheid / slecht slapen
• Psychosociale Hulp bij perfectionisme, faalangst en weinig zelfvertrouwen
• Als je in een onzekere, stressvolle (werk-)situatie zit.
• Voor een relaxing voetmassage, voor wie geen therapie maar wel ontspanning nodig heeft!
  

Wil je geen door mij geschreven artikel missen? Schrijf je dan hier in voor Mentaal Magazine. Volg mij op Facebook en LinkedIn!

Coaching of therapie. Je twijfelt, ga je nu wel of juist niet professionele hulp wilt inschakelen? Eigenlijk heb je vooral veel twijfels: “Zijn mijn problemen wel erg genoeg? Heb ik hier wel tijd voor in mijn drukke agenda?”. “Faal ik niet als ik hulp inschakel” en “Krijg ik wel waar voor mijn geld?”. In dit artikel bespreek ik 7 redenen om te twijfelen. Wil je weten wat je aan deze twijfel kunt doen zodat je deze knoop kunt doorhakken? Lees dan mijn blog over wel of  niet in therapie of coaching.

Laat ik met de deur in huis vallen. Eigenlijk is het  heel normaal dat je twijfelt. Professionele hulp inschakelen is een grote stap en niet iets wat je in een impuls besluit. Het is verstandig om hier goed over na te denken, maar onverstandig om in deze twijfels te blijven hangen. De eerste stap om een goed besluit te maken is om na te gaan wat je hierin weerhoudt. Wat houdt je nu precies tegen? Hieronder bespreek ik de verschillende soorten twijfels waarmee ik in mijn praktijk te maken krijg en hoe je hier mee om kunt gaan zodat je toch een besluit kunt maken.

1. Financiën, ik kan dit niet betalen

Een belangrijke reden om geen hulp in te schakelen is het prijskaartje wat hieraan hangt. En ik kan je daar geen ongelijk in geven. Therapie of coaching, dat is niet goedkoop. Als jouw bezwaar is dat je de begeleiding niet kan betalen, zoek toch contact op met een therapeut en geef aan dat je geen geld hebt voor therapie. Vaak is er meer mogelijk dan je denkt. Een goede coach, counsellor of therapeut denkt met je mee en sommigen van hen (waaronder ik zelf) hebben vaak ruimte om iemand een traject aan te bieden voor een lager tarief. Ik heb zelf iedere maand ruimte om iemand tegen een gereduceerd tarief te helpen!
Ook is het mogelijk dat jouw werkgever of uitkeringsinstantie (mee-)betaalt. En als zelfstandige kun je stress-counselling als bedrijfskosten zien.

Uiteraard kun je via je huisarts een doorverwijzing vragen voor psychologische hulp. Deze hulp wordt vaak vergoed door zorgverzekeraars. Houd er dan rekening mee dat je op en wachtlijst komt te staan en het eigen risico (zorgverzekeraar). Betaal je zelf, dan is vaak meer mogelijk. Wie betaalt, bepaalt.

2. Ik moet mijn problemen zelf oplossen

Veel mensen vinden dat zij hun problemen zelf moeten oplossen. Zeker professionals die zelf als hulpverlener of coach werken herkennen deze gedachte maar al tegoed. Als je het niet zelf op kunt lossen, dan heb je gefaald. Hulp zoeken wordt in onze maatschappij nog steeds als een teken van zwakte gezien.Je problemen zelf oplossen is de norm. Het is een taboe. Jij redt het niet! Gek, want eigenlijk is het juist sterk om hulp te in te schakelen. Het is wat mij betreft een teken van kracht en een teken dat jij juist vooruit wilt in jouw leven. Laat je niet weerhouden door wat de ander of de maatschappij er (mogelijk) van vindt. Je hebt er vooral jezelf mee als je je daardoor laat beïnvloeden in je keuze.

3. Mijn problemen zijn niet groot of erg genoeg

Wanneer zijn jouw problemen groot of erg genoeg om professionele hulp in te schakelen? Het ene moment sta je met de telefoon in je hand om een therapeut te bellen en op het andere moment vind je dat het allemaal wel meevalt. Ik hoor dit echt heel vaak in mijn praktijk. Veel mensen blijven door deze twijfel onnodig lang met hun issues rondlopen en hebben achteraf spijt dat ze niet eerder hulp hebben ingeroepen. Dus vraag jezelf af hoe lang je al met deze twijfel loopt en hoe lang je hier verder mee rond wilt lopen. En zoek contact met een professional om deze twijfel te bespreken.

4. Ik ben bang voor de confrontatie die in therapie op mij wacht

Ooit zij een cliënt tegen mij: “Ik ben bang om met mijzelf geconfronteerd te worden. En ik vind het erg moeilijk om met mijn emoties en mijzelf aan de slag te moeten”. Ik begrijp deze angst. Mijn cliënte mocht zelf het tempo bepalen en aangeven wanneer zij toe was aan een milde confrontatie. Zij vond het fijn dat zij eerst rustig haar verhaal kwijt kon in haar tempo. Juist zij is degene die bij mij enorme stappen heeft gemaakt in haar persoonlijke en professionele ontwikkeling. Herken je dit? Met een goede coach, counsellor of psycholoog kun je dit gewoon bespreken. Het is jóuw traject, ook jij hebt hier zeggenschap in.

5. Mijn agenda zit al zo vol, ik heb hier geen tijd voor

Dit hoor ik vaker, niet zozeer in mijn praktijk maar van mensen om mij heen. “Ik kan dat er niet bij hebben hoor, als ik dat in mijn agenda erbij moet proppen, dan weet ik het echt allemaal niet meer”. Als je dit herkent zie je therapie of coaching vooral als een last en als tijdrovend. Ergens ben je je ervan bewust dat professionele hulp jou gaat helpen, maar eerst moet die agenda leger. Het kan inderdaad zijn dat dit niet het juiste moment is. Goede vragen hierbij zijn hoe belangrijk dit voor jou is, hoeveel prioriteit je hieraan geeft en onder welke omstandigheden/ voorwaarden jij wel hulp wilt/kunt inschakelen. Wanneer is het wél het juiste moment voor jou? En doe je jezelf niet gewoon tekort door je door jouw agenda te laten belemmeren om te doen wat goed is voor jou?

6. Ach, het gaat vanzelf wel over

Jij bent ervan overtuigd dat de problemen zichzelf wel oplossen. Het waait vanzelf wel over. Misschien dat een vakantie je goed doet of een paar nieuwe laarzen. Over een week is het wel weer weg. Er zijn genoeg problemen die zichzelf oplossen. Dat is helemaal waar. Maar problemen waarvoor je misschien een therapeut of coach in wilt schakelen, die lossen zichzelf niet op. Ze verdwijnen hooguit even naar de achtergrond om daarna weer tevoorschijn te komen, het liefst onverwacht. Als jouw issue steeds terugkeert, bespreek eens met een professional of deze jou hierbij kan helpen en hoe. Blijf er niet mee lopen. Ook niet op die nieuwe laarzen, mocht je ze hebben aangeschaft.

7. Ik ben al bij een psycholoog of coach geweest, dat hielp niet echt

Dit hoor ik regelmatig in mijn praktijk. Ik ben mij ervan bewust dat veel mensen zich door een tegenvallende ervaring of tegenvallend resultaat laten weerhouden om wéér die stap te maken. En dat is jammer, want er zijn veel oorzaken waardoor je je eerder niet (optimaal) geholpen voelde. Dat wil niet zeggen dat de volgende keer niet helpend zal zijn. Bespreek dit eerlijk en open met de therapeut of coach van jouw keuze. Bespreek ook duidelijk jouw verwachtingen omtrent therapie of coaching. En ga je opnieuw voor een traject, vraag je met regelmaat af of het voor jou helpend is en bespreek dit open en eerlijk met jouw hulpverlener. Zo voorkom je teleurstellingen. Een goede professional bespreekt dit uit zichzelf met jou tijdens de kennismaking en evalueert met jou gedurende het traject.

Spreek een vrijblijvend kennismakingsgesprek af met een therapeut of coach

Twijfels hebben is normaal. Het geeft aan dat je kritisch bent en niet over één nacht ijs gaat. Het feit dat je twijfelt geeft wél aan dat je serieus nadenkt over het inschakelen van hulp. En dat is reden genoeg om eens vrijblijvend in gesprek te gaan met een professional. Je zit daarna nergens aan vast. Je wordt er hooguit wijzer van. En ja, daar staan wij professionals open voor. Ik vind dit zelfs een voorwaarde om een traject te starten met iemand. Met iedere persoon die interesse heeft in mijn counselling heb ik eerst een vrijblijvend en kosteloos kennismakingsgesprek, meestal onder het genot van een kop koffie of thee.

Tijdens een vrijblijvende kennismaking maak je niet alleen kennis met elkaar, maar jij kunt ook al je twijfels, voorgaande ervaringen en verwachtingen bespreken. “Krijg je wel waar voor je geld?”. De coach, counsellor of psycholoog zal op zijn of haar beurt uitleggen wat hij of zij wel of juist niet voor jou kan betekenen en hoe een traject voor jou er eventueel uit gaat zien. Geen enkele hulpverlener zal van jou verwachten dat je direct beslist, je mag er thuis rustig over nadenken. Dit gesprek kan jou helpen om een goede keuze te maken als je twijfelt.

Ten slotte

Ben jij zo’n twijfelaar, dan hoop ik je hiermee op weg te hebben geholpen. Leuk als je dit in een reactie hieronder aangeeft! Wil je met mij een kosteloos en vrijblijvend kennismakingsgesprek hebben, neem gerust contact met mij op of boek makkelijk online een afspraak voor een kennismakingsgesprek.

Ik ben Roos Streumer en door het schrijven van mijn blogs wil ik jou inspiratie en tips geven zodat jij meer uit je dag & nacht kunt halen. In mijn dagelijks leven werk ik met veel plezier in mijn praktijk Mentaal Onderhoud in Amstelveen. Daarnaast volg ik de opleidingsroute POH-GGZ via RINO Groep Amsterdam. Je kunt bij mij terecht voor:

• Stress en Burn-Out Counselling
• Slaapcoaching bij slapeloosheid / slecht slapen
• Psychosociale Hulp bij perfectionisme, faalangst en weinig zelfvertrouwen
• Als je in een onzekere, stressvolle (werk-)situatie zit.
• Voor een relaxing voetmassage, voor wie geen therapie maar wel ontspanning nodig heeft!
  

Wil je geen door mij geschreven artikel missen? Schrijf je dan hier in voor Mentaal Magazine. Volg mij op Facebook en LinkedIn!

Als counsellor wordt mij vaak gevraagd hoe je beter en effectiever met dominante mensen om kunt gaan. Het is een onderwerp wat dus bij veel mensen speelt. Voor mij een reden om hier een inhoudelijke blog over te schrijven. In deze blog leg ik je uit hoe een dominant persoon in elkaar zit en hoe jij hier effectief op in kunt spelen. Een blog met inzicht en concrete tips over hoe je communicatie met dominante mensen sterk verbetert.

“Ik heb daar moeite mee”, hoor ik veel mensen zeggen, “Ik voel mij op zo’n moment heel onzeker en dan klap ik dicht”. “Ik probeer zo’n persoon te vermijden”,  zei een cliënte laatste tegen mij, “Want zo’n persoon maakt mij nerveus en dat zoek ik liever niet op. En dat terwijl ik mij wel irriteer. Ik mopper dan liever in stilte of tegen anderen over hem”. “Ik zou veel meer ad rem willen zijn zodat ik weerwoord heb” verzuchtte een andere cliënte laatst, “Maar dat lukt mij niet, ik voel mij vaak in een hoek gezet als ik de discussie toch aan ga”.

Wat niet werkt

Effectief en prettig communiceren is niet altijd even makkelijk. Communiceren met iemand die wij als dominant ervaren is nog lastiger. Dit is ook niet vreemd, want je kunt je behoorlijk geïntimideerd, geïrriteerd of niet serieus genomen voelen. Dominante mensen hebben het hart op de tong en zij zijn duidelijk in hoe zij iets beleven en hoe zij hun werkelijkheid zien. Dat kan voor jou bot overkomen en zelfs confronterend zijn. Je gaat deze persoon vermijden, in gesprek klap je dicht of je gaat juist de discussie aan, althans, dat probeer je.

Als je je op zo’n moment niet serieus genomen voelt, dan wil je jouw verhaal nog beter vertellen. Want het is belangrijk voor je dat die ander jou begrijpt. Je gaat uitweiden en vervalt in herhaling, tot irritatie van je dominante gesprekspartner. Een aantal van ons durft het aan om iemand aan te spreken op zijn of haar dominante gedrag. Dit werkt ook averechts, want je krijgt gewoon een weerwoord. De vraag is wat je wél kunt doen om prettig en effectief te communiceren met een dominant persoon.

Inzicht in jezelf en inzicht in de (dominante) ander

We hebben vaak een (waarde-)oordeel over iemand die wij als dominant ervaren. Het is belangrijk om dit oordeel los te laten. Je duwt die ander hiermee in een (dominante) rol, waardoor je jezelf een (ondergeschikte) rol toe bedeeld. Als je dit oordeel los kunt laten en onbevooroordeeld het gesprek ingaat, dan ben je al veel meer ontspannen. Dit heeft effect op het contact met de ander. Dus bedenk eens wat voor oordeel/gedachte je over die ander hebt en wat dit doet met jouw gevoel (angst, irritatie) en jouw gedrag (vermijden, uitweiden in gesprek). En bedenk hoe je op die ander reageert als je deze gedachte of dit oordeel niet hebt. Wat verandert er dan?

Dit is niet makkelijk. Maar ik ga je hierbij helpen door je meer inzicht te geven over hoe een dominant persoon in elkaar zit, want kennis…is nu eenmaal macht. Even voor de duidelijkheid,  ik richt mij op dominante mensen met een gezonde psychische basis. Het gaat hier dus niet direct over mensen met een narcistische persoonlijkheid (-stoornis)! Het belangrijkste om te weten is dat dominante mensen gedreven zijn in het behalen van doelen en prestaties. De manier waarop zij communiceren staat in dienst van het (snel) behalen van hun doel. Het staat niet in dienst van het uitgebreid inhoudelijk communiceren of verbinding aangaan met anderen. Houd dit goed in gedachten.

De lading die jij voelt en de lading die de ander bedoelt

Een dominant persoon houdt om deze reden van duidelijkheid en houdt er een directe en concrete manier van communiceren op na. Zij weten graag waar zij aan toe zijn. Omdat mensen met een dominante persoonlijkheid ook snel resultaat willen, houden ze er een hoog tempo op na. Zij hebben een hoog energieniveau, zijn direct en laten duidelijk blijken hoe zij iets beleven en hoe zij de werkelijkheid zien. Ook zijn zij goed in het aangeven van hun grenzen en absoluut niet vies van confrontaties.

Omdat dominante mensen gericht zijn op het behalen van hun doelen en de taken die daarbij horen, zijn zij minder mens- of relatiegericht. Hun manier van communiceren en kritiek of feedback die zij geven, zijn niet persoonlijk op jou gericht. Dit staat in functie van het behalen van hun doel, niet meer en niet minder. De lading die jij in hun woorden voelt, is vaak niet de lading die zij erin willen leggen. Zoek hier niet teveel achter en raak niet te emotioneel. Dit is zelden hun bedoeling. Tact en inlevingsvermogen is niet sterk ontwikkelt en een aandachtspunt voor deze mensen. Zij kunnen hierdoor onbedoeld bot en zelfs intimiderend overkomen.

Eigenlijk zijn zij net zo kwetsbaar als ieder ander

Een persoon die dominant is wil één ding niet en dat is kwetsbaar en zwak gevonden worden. Angst en onzekerheid spelen een rol. Zij dulden geen tegenspraak uit angst dat zij zichzelf verliezen. Met hun dominante stijl van communiceren vragen zij eigenlijk “Ben ik wel goed genoeg?” en “Zie jij hoe goed ik ben?”. Dominant gedrag is een manier om goedkeuring te krijgen en niet geconfronteerd te worden met hun eigen kwetsbaarheid. Het is een manier om bevestiging te krijgen voor wat zij doen en vooral voor wat zij hebben bereikt.

Een manier om het contact met een dominant persoon sterk te verbeteren is om hier op in te springen. Geef een compliment of benadruk dat hij goede argumenten aanvoert. Vertel dat zij duidelijk en helder is in haar verhaal, ook als je het er niet mee eens bent. Dit kun je daarna vertellen. Maar begin je communicatie met bevestigen dat jij ziet dat hij of zij goed genoeg is en dat jij ziet welke prestaties hij of zij heeft geleverd. Gewoon door dit te benoemen.

Concrete tips

• Wees kort en duidelijk in je boodschap. Weid niet teveel uit en ga niet teveel in op details.
• Bereid een moeilijk gesprek goed voor. Weet goed wat jij zelf wilt bereiken binnen het gesprek.
• Oefen met het uiten van je mening en doe dit eerst bij iemand waarbij je je veilig voelt.
• Voorkom in gesprek dat je eindeloos de voordelen en nadelen tegen elkaar op gaat wegen.
• Houd je bij de feiten en breng je boodschap stevig. Wees duidelijk wat jij wilt.
• Ga niet teveel de discussie aan. Een dominant persoon is veel beter in het winnen van een discussie dan jij. Je komt gefrustreerd uit de strijd.
• Ga niet wijzen op zijn of haar dominante gedrag. Dit werkt averechts, want je kwetst deze persoon hier mee.
• In sommige gevallen is het wél goed om aan te geven dat het gedrag van die ander jou angstig maakt. De ander schrikt hier vaak enorm van.
• Ben je geneigd om ongewild en direct op een verzoek in te gaan? Geef aan dat je hier over nadenkt en dat je er op een ander tijdstip op terug komt (geef een concreet moment aan). Op deze manier kun je nadenken en het aankomende gesprek goed voorbereiden. Je trapt even op de rem en je geeft hiermee je eigen grens aan.
• Houd je grenzen in de gaten en geef aan wanneer deze persoon daar over heengaat. Dat mag ook op een later moment en doe dit kort en krachtig vanuit een “ik”-boodschap, wat dit met jou doet en wat je anders wilt.
• Complimenteer kort en neutraal waar je dominante gesprekspartner goed in is. Beaam zijn of haar argumenten, maar geef gerust aan als jij het anders ziet.
• Houd je non-verbale communicatie in de gaten. Kijk de ander rustig aan, probeer je zenuwtrekjes in toom te houden en ga letterlijk en figuurlijk stevig maar ontspannen staan. Zoek oogcontact en sla je ogen niet neer. Zorg ervoor dat je stem niet omhoog gaat of dat je snel gaat praten.
• Wees bereid om een confrontatie aan te gaan, hoe beangstigend dit ook is. Je zult zien dat dit vaak meevalt en dat je je voor niets druk hebt gemaakt.

Wat je van een dominant persoon kunt leren

De meest belangrijke tip is om de kwaliteiten en behoeften van een dominant persoon voor ogen te houden. We kunnen veel leren van hun daadkracht en doelgerichtheid. Waardeer dit ook! Wat ik van hen heb geleerd is om juist meer doelgericht te werken en niet teveel tijd te steken in zaken die mij teveel energie kosten. Want dominante mensen zijn een ster in het maken van voor hun gezonde keuzes. Blijf deze persoon vooral als een mens zien. Maar houd ook jouw kwaliteiten, behoeften en wat voor jou belangrijk is scherp. Jouw behoeften zijn niet onderdanig aan de behoeften van de ander, dus blijf je grenzen aangeven.

Hoe meer zelfvertrouwen hoe makkelijker het gaat

Hoe meer zelfvertrouwen je hebt, hoe makkelijker en fijner het communiceren is met een dominant persoon. Vind je het heel moeilijk om bij jezelf te blijven en je grenzen aan te geven? Ga je confrontaties en conflicten uit de weg? Voel je je onzeker? Kamp je met weinig zelfvertrouwen en een laag zelfbeeld? Dan is het omgaan met dominant persoon een behoorlijke uitdaging voor jou. Belangrijk is om meer zelfvertrouwen te ontwikkelen en aan een gezond zelfbeeld te werken. Hierdoor ga je minder aan jezelf twijfelen en kom je stevig over. Werken aan meer zelfvertrouwen is een intensief en vaak confronterend traject. Schroom niet om daar professionele hulp van een counsellor of een psycholoog voor in te schakelen zodat deze jou hierin wegwijs kan maken en kan ondersteunen.

Tot slot

Dit was mijn blog over hoe je communicatie met dominante mensen sterk verbetert. Ik hoop dat je hier wat hebt! Ik stel het heel erg op prijs als je een reactie geeft of deze blog deelt zodat meer mensen dit kunnen lezen.

Ik ben Roos Streumer en door het schrijven van mijn blogs wil ik jou inspiratie en tips geven zodat jij meer uit je dag & nacht kunt halen. In mijn dagelijks leven werk ik met veel plezier in mijn praktijk Mentaal Onderhoud in Amstelveen. Daarnaast volg ik de opleidingsroute POH-GGZ via RINO Groep Amsterdam. Je kunt bij mij terecht voor:

• Stress en Burn-Out Counselling
• Slaapcoaching bij slapeloosheid / slecht slapen
• Psychosociale Hulp bij perfectionisme, faalangst en weinig zelfvertrouwen
• Als je in een onzekere, stressvolle (werk-)situatie zit.
• Voor een relaxing voetmassage, voor wie geen therapie maar wel ontspanning nodig heeft!
  

Wil je geen door mij geschreven artikel missen? Schrijf je dan hier in voor Mentaal Magazine. Volg mij op Facebook en LinkedIn!

Tijdens de maanden juni, juli en augustus 2016 heb ik mij beziggehouden met het afnemen van interviews en enquêtes met professionals binnen zorg & welzijn en professioneel begeleiders over het thema werkdruk en stress. Ik heb met 7 professionals uitgebreid gesproken en 27 professionals hebben de enquête ingevuld. Hieronder heb ik mijn bevindingen omschreven. Dit is uiteraard niet gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek, maar op de ervaringen van deze professionals. Juist deze ervaringen zijn voor mij en mijn werk enorm waardevol, 34 vrouwen hebben mij een blik gegund in hun ervaringen op de werkvloer.

Over werkdruk, personeelstekort en ziekteverzuim

Over het algemeen wordt er gesproken over een hoge werkdruk, bij de ene respondent is dit hoger dan bij de ander. Er wordt over “pieken en dalen” gesproken. Als grote veroorzaker wordt het personeelstekort (in verband met bezuinigingen) en een hoog ziekteverzuim genoemd. Dit zorgt voor onderbezetting wat maakt dat veel meer gedaan moet worden in dezelfde tijd met vaak invalkrachten die weinig of niet bekend zijn met de afdeling en zorg- hulpvragers.

Hoe dit wordt opgelost vanuit de organisatie wordt verschillend ervaren, alhoewel de tendens is dat men het maar op de werkvloer moet oplossen. Zeker als het om zelfsturende teams gaat. “Er wordt verwacht dat je wel weer een extra dienstje neemt, wat dan ook gebeurt. Dan wel een beetje met een “rug tegen de muur”- gevoel, want hoe moet het anders opgelost worden op de korte termijn?” Ook de administratieve rompslomp wordt genoemd als veroorzaker van werkdruk. Dit kost tijd en gaat ten koste van de tijd die er voor de cliënten/ bewoner is.

Over betrokkenheid, communicatie en regelmogelijkheden

Vooral in de persoonlijke interviews komt naar voren dat betrokkenheid, gehoord worden en serieus genomen worden door het management, ontzettend belangrijk wordt gevonden. Op sommige werkplekken gaat dit uitstekend en is de werkdruk daardoor verhapstukbaar. Op andere plekken ervaren de medewerkers dit niet en wordt dit als een enorm gemis beschouwd.

De communicatie kan absoluut beter en wordt ook gezien als heel belangrijk in het omgaan met werkdruk en het werkelijk zien van het personeel. Vooral de openheid om te zeggen wat op het hart ligt wordt nog wel eens gemist. “Mijn leidinggevende heeft maar weinig begrip voor de werkdruk die wij hebben”,  geeft één van de respondenten aan, “zij zegt tegen ons dat zolang wij een kop koffie kunnen drinken en wat kunnen eten er geen sprake is van werkdruk”.

Wat opvallend is, is dat de ruimte waarin professionals zelf besluiten mogen nemen en zaken mogen regelen (regelmogelijkheden) enorm afhangt van het opleidingsniveau die aan hun functie hangt. Hoe hoger het opleidingsniveau, hoe meer ruimte zij krijgen. En hoe meer ruimte hierin is, hoe groter de tevredenheid hierover. Respondenten met een lager opleidingsniveau geven aan dat zij ook meer ruimte hierin willen hebben, maar deze niet krijgen. Dit levert een gevoel van afhankelijkheid en een gevoel van niet voldoende gewaardeerd worden op, wat weer voor stress zorgt.

Over samenwerking, sfeer en kliekvorming

De meeste respondenten zijn positief wat betreft het team waar zij in samenwerken en hoe zij als team omgaan met werkdruk. Er wordt goed voor elkaar gezorgd en op elkaar gelet. Ook wordt veel met elkaar  en voor elkaar opgevangen. “Dit is ook een valkuil” wordt aangegeven, “hierdoor ziet het management niet dat er eigenlijk een probleem is, want wij lossen het zélf wel op. Maar het is vaak allemaal zo korte termijn, dat we het gevoel hebben dat we weinig keuze hebben”.

Helaas ervaart niet iedereen het team als veilige thuishaven tijdens periodes van hoge werkdruk. De houding van één of meerdere teamleden kan een negatief effect hebben op de sfeer binnen het gehele team. Ook groepsvorming (kliekvorming) blijkt een negatieve impact op de sfeer te hebben “Er is kliekvorming, maar binnen die kliekjes “naaien” ze elkaar nog als het moet. Ik vind het niet vreemd hoor; Als de spanning hoog oploopt gaat ieder voor zichzelf, iedereen staat op overleven”.

Terwijl de ene respondent aangeeft dat de bezuinigingen de schuld zijn van de ervaren werkdruk en zij hier geen invloed op hebben, wordt door een enkeling aangegeven dat het echt bij haarzelf ligt “De stress die ik heb doe ik mijzelf aan door teveel werkzaamheden aan te pakken. Door grote betrokkenheid en zelfsturing ligt overbelasting altijd op de loer, al stimuleert ons management om kritisch te blijven over de balans tussen werk en privé”.

Over loslaten, grenzen stellen en “accepteren dat goed echt goed genoeg is”

Het is lastig om aan de omstandigheden iets te doen. Bezuinigingen worden gewoon doorgezet en ziekmeldingen houd je, mede door de toch al bestaande onderbezetting, niet tegen. Ook de hulp- en zorgvraag wordt steeds zwaarder…kortom, er moet keihard worden gewerkt. Wat zou je aan jezelf kunnen veranderen om beter met stress en werkdruk om te kunnen gaan?

“Ik zou beter willen loslaten”, wordt veel genoemd. Opvallend is dat veel antwoorden enorm op elkaar lijken. Bijna iedereen wil minder onzeker zijn, meer energie ervaren en zich minder opgejaagd voelen. Ook de balans tussen thuis en werk lijkt nog wel eens zoek te zijn. Perfectionisme wordt opvallend vaak genoemd, zeker als het gaat over het voldoen aan wat men verwacht (prestatiedruk); “Voor mijn burn-out conformeerde ik mij aan mijn omgeving, ik was daar enorm op gericht. Nu geef ik mijn grenzen aan en houd ik in de gaten wat ik nodig heb”. Ook een hoge betrokkenheid met het werk en een hoog verantwoordelijkheidsgevoel wordt een aantal keer benoemd “Ik wil mij de dingen niet zo persoonlijk aantrekken en sterker in mijn schoenen staan. Ik wil ook leren hulp aan te nemen”.

Een enkele keer wordt de eigen houding binnen het team benoemd “Ik wil meer een positieve houding overdragen op mijn collegae in plaats van de negatieve houding van hen over te nemen”.  Ook openheid wordt een keer benoemd in een uitgebreid interview “Ik wil eigenlijk meer open zijn, ook naar mijn collegae die ik minder aardig vind. Ik verwijt mijn collegae altijd dat zij meer open moeten zijn, maar eigenlijk ben ik naar hen toe zelf  hartstikke gesloten. De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet”.

Over “nee” zeggen, schuldgevoelens en de ander niet willen teleurstellen

Dat professionals binnen deze sector en mensen die voor mensen werken betrokken zijn en zich hier enorm verantwoordelijk voelen, dat is geen nieuws voor mij. Zowel in de enquête als tijdens de interviews heb ik gevraagd welke (hulp-)vraag men antwoord wil hebben van een counsellor of therapeut. Ik kreeg opvallend vaak antwoorden die met de keerzijde van betrokkenheid en verantwoordelijkheidsgevoel te maken hebben. “Ik wil steviger in mijn schoenen staan en nee leren zeggen” en “Ik wil beter voor mijzelf opkomen en “nee” zeggen zonder mij steeds schuldig te voelen”.

Veel van deze vragen gaan over weerbaarheid/assertiviteit, veerkracht en zelfvertrouwen. Het gaat over grenzen aangeven, meer zelfvertrouwen ontwikkelen, het leren loslaten, de lat minder hoog leggen en werken aan een beter zelfbeeld. “Hoe kan ik mijzelf staande houden tijdens stress en onzekere periodes. Hoe kan ik omgaan met collegae als zij mij naar beneden halen of hoe kan ik “nee” zeggen zonder dat het bij mij voelt alsof ik iemand teleurstel?”, geeft één van de respondenten aan.

Over balans, rust in je hoofd en dominante collegae

Ook de balans leren vinden tussen privé en werk, prioriteiten leren stellen en omgaan met prestatiedruk wordt regelmatig genoemd. “Ik zou graag willen leren hoe ik alles beter kan leren verdelen in het leven, dus tussen privé en werk. Ik wil hierdoor namelijk meer “rust in mijn hoofd” bereiken. Hierdoor zal ik vrolijker zijn, meer open zijn en ook genoeg energie over hebben om leuke dingen te doen. Daar kom ik nu niet aan toe, want doordat ik moe ben slaap ik heel veel als ik niet aan het werk ben. Wisseldiensten helpen mij hier ook niet echt bij, maar daar valt niet zoveel aan te doen”.

Een aantal respondenten benoemt ook dat zij ondersteuning willen bij het leren van gesprekstechnieken om de communicatie met overheersende en dominante collegae en/of leidinggevenden te verbeteren. “Ik klap steeds dicht”, geeft één van de professionals aan “en ik weet dan niet wat ik moet zeggen. Ik laat dan weer zo over mij heen lopen. Ik zou graag willen leren hoe ik hier goed mee om kan leren gaan”.

Roos Streumer

Over mij en wat ik met al deze antwoorden ga doen

En wie ik ben? Ik ben Roos Streumer en sinds 2012 ben ik counsellor/ psychosociaal therapeut. Ik heb een eigen praktijk in Amstelveen waar ik met regelmaat mensen begeleid die werkzaam zijn binnen de sector zorg & welzijn en (sociale) dienstverlening. Cliënten, over het algemeen vrouwen, die tegenover mij plaats nemen, hebben allemaal één ding gemeen “het gericht zijn op het welzijn van de ander, waardoor zij hun eigen welzijn nog wel eens uit het oog verliezen”.

Door mijn eigen ervaring als Ggz verpleegkundige en later als trajectbegeleidster en re-integratiecoach heb ik een grote affiniteit met dit werkveld. Ik heb enorm veel respect voor het harde werken, hoe hulp- en zorgvragers centraal worden gesteld en hoe betrokken en gepassioneerd zij zijn over hun werk. Maar ik zie hier ook de keerzijde van en door mijn eigen ervaring weet ik hoe belangrijk het is om goed voor jezelf te blijven zorgen, ook op mentaal vlak. Er wordt veel van deze professionals verwacht. In (maatschappelijke) discussies gaat het altijd over het welzijn van de hulp- en zorgvragers, maar zelden over het welzijn van de hulp- en zorgverlener.

Als counsellor en ervaringsdeskundige wil ik hier dolgraag een positief steentje bijdragen aan het welzijn van deze mooie, hardwerkende groep professionals. Ik heb geen idee hoe ik dit wil doen. Mocht je een idee hebben, laat het mij dan weten! Ik ben als eerste dankbaar voor alle vrouwen die mij een kijkje hebben laten nemen in hun keuken, en vooral de keerzijde daarvan. Dit komt hoe dan ook altijd van pas in mijn werk.

2017: Inmiddels heb ik, naast mijn reguliere werk in mijn praktijk, mij al mogen inzetten voor zorgprofessionals. Ik heb onder andere workshops over stress hantering en het voorkomen van een burn-out aan artsen in opleiding tot specialist mogen geven.

Nog wat opvallende cijfertjes

Wist je dat…

• Bijna iedereen het werk doet om iets voor een ander te kunnen betekenen (63%)?
• Ongeveer 37% moeite heeft om zich ziek te melden als zij daadwerkelijk ziek zijn?
• 40, 7 % moeite heeft om grenzen aan te geven en 44,4% het idee heeft “achter de feiten aan te hollen”?
• 33,3% het claimende en veeleisende gedrag van de zorg- en hulpvragers moeilijk vindt om mee om te gaan?
• Dat 37% hun financiële mogelijkheden als reden opgeeft om geen psychosociale hulp/coaching in te schakelen? Zij hebben het geld gewoonweg niet.
• En dat 29,6% er gewoonweg geen tijd voor heeft. Gelukkig heeft 25,9% geen hulp nodig!
• 77,8 % van de respondenten het als een voordeel ziet als hun counsellor of therapeut zélf als zorg- en hulpprofessional op de werkvloer heeft gewerkt?
• Gelukkig 77,8 % zo gezond mogelijk eet als vorm van goede zelfzorg!
• Slechts 3,7% regelmatig intervisie/supervisie krijgt…

En wist je…

• Dat 1 van de geïnterviewde professionals een goede boekentip heeft gegeven: “De wet van de vuilniswagen” van David J. Pollay.
• Dat iedere vrouw die heeft meegewerkt en tip/advies heeft gegeven voor al haar collegae binnen de sector zorg & welzijn? Lees deze 31 tips hier!
• En dat 51,9% aangeeft haar eigen advies meestal opvolgt!

Ik ben Roos Streumer en door het schrijven van mijn blogs wil ik jou inspiratie en tips geven zodat jij meer uit je dag & nacht kunt halen. In mijn dagelijks leven werk ik met veel plezier in mijn praktijk Mentaal Onderhoud in Amstelveen. Daarnaast volg ik de opleidingsroute POH-GGZ via RINO Groep Amsterdam. Je kunt bij mij terecht voor:

• Stress en Burn-Out Counselling
• Slaapcoaching bij slapeloosheid / slecht slapen
• Psychosociale Hulp bij perfectionisme, faalangst en weinig zelfvertrouwen
• Als je in een onzekere, stressvolle (werk-)situatie zit.
• Voor een relaxing voetmassage, voor wie geen therapie maar wel ontspanning nodig heeft!
  

Wil je geen door mij geschreven artikel missen? Schrijf je dan hier in voor Mentaal Magazine. Volg mij op Facebook en LinkedIn!

“Hoe leer ik nu echt goed omgaan met perfectionisme?” Deze vraag hoor ik vaak in mijn praktijk. Voor mij een goede reden om hier eens een blog over te schrijven. Nee, ik ga hier geen 10 tips geven hoe je voorgoed van je perfectionisme af kunt komen. Want dat werkt niet. Wel leg ik je uit wat de oorzaak hiervan is en hoe je een eerste goede stap zet om beter met jouw perfectionisme om te gaan, zodat je hier veel minder last van hebt.

Perfectionisme, daar is eigenlijk niets mis mee. Het is geen slechte eigenschap. Er is namelijk niets mis met hard werken, je verantwoordelijkheid nemen en naar kwaliteit streven. Sterker nog, dit kan je veel opleveren op je werk en in je leven. En je bent hierdoor een prettig mens, voor je zelf en voor jouw omgeving. We spreken hier ook over gezond perfectionisme.

De nadelen van perfectionisme

Je spreekt pas van ongezond perfectionisme als je er last van hebt. Het kost je energie, tijd en je twijfelt aan jezelf en/of aan je prestaties wat dan weer je zelfvertrouwen kost. Nooit is iets echt af, want het kan altijd beter. Je bent vaak bezig met het “repareren” van iets wat niet kapot is. Je bent aan het verbeteren wat eigenlijk al goed is. Je neemt veel verantwoordelijkheden op je, meer dan je feitelijk hebt en aankunt. En je wilt alles onder controle houden, anders gaat het echt mis.

Misschien blokkeer je juist, want je begint pas echt ergens aan als je zeker weet dat je geen fouten gaat maken. Je werkt of studeert onder je niveau, want dit niveau kun je in ieder geval aan. Niemand ziet wat je werkelijk in huis hebt, want dit laat je niet zien omdat je bang bent om te falen, om door de mand te vallen. Ergens baal je hier goed van, want wat laat je eigenlijk veel liggen in het leven.

Het heeft geen zin om te vechten tegen perfectionisme

Tijd om perfectionisme aan te pakken, niet waar? Want het zorgt ervoor dat je het contact met jezelf en je omgeving verliest. Het zorgt ervoor dat je weinig oog hebt voor andere belangrijke dingen en mensen in jouw leven. Je piekert veel, je hebt last van schuldgevoelens, stressklachten en je hebt altijd het idee tijd te kort te komen. Perfectionisme kost je te veel en levert jou in verhouding maar weinig op. Je weet dat je moet loslaten en dat “je goed genoeg bent”. Je weet dat je niet voor die 10 hoeft te gaan en je weet heel goed dat je echt fouten mag maken. Maar ja, het lijkt wel sterker dan jij. Je gevoel vertelt jou iets heel anders.

Net heb ik uitgelegd dat perfectionisme op zich een prima eigenschap is. Perfectionisme hoort ook bij jou. Het heeft geen zin om dit te bestrijden of er tegen vechten. Dat gaat je niet lukken. Zeker omdat jij op een perfecte manier aan de slag wilt om jouw perfectionisme aan te pakken. Want ook dit wil je zo goed mogelijk doen. Stop hiermee!

Perfectionisme en angst

Het is veel slimmer om je blik op perfectionisme te veranderen. Maar hoe doe je dat? Dat is een goede vraag. Als eerste is het goed om te weten dat een gezonde vorm van perfectionisme een andere drijfveer heeft dan een ongezonde vorm. Bij gezond perfectionisme streef je iets na en bij ongezond perfectionisme gaat het over eisen aan jezelf stellen.

Angst is de meest fundamentele oorzaak van ongezond perfectionisme. Bij goed leren omgaan met perfectionisme is het dus zaak om juist deze angst aan te pakken. Er zijn 3 vormen van angst die hieraan ten grondslag liggen:

• De angst om te falen en fouten te maken
• De angst om controle te verliezen
• De angst om niet gewaardeerd te worden

De kans is groot dat je één of meerdere hiervan herkent.  Deze angsten zijn ontstaan tijdens je vroege kindertijd en perfectionisme is een manier om met die angsten om te gaan. Het geeft je een veilig gevoel. Het is altijd een maatje van je geweest, want het heeft altijd het beste met je voor gehad. Maar nu heb je er steeds meer last van. Het beperkt je in het leven en daar word je je steeds meer van bewust.

De eerste stap naar omgaan met perfectionisme

Een ongezonde mate van perfectionisme is dus een overlevingsstrategie. En de drijfveer van deze strategie is angst. De vraag is dan ook niet “Hoe pak ik mijn perfectionisme aan?” maar “Waar ben ik bang voor, wat jaagt mij angst aan?” of “waar ben ik bang voor als ik niet streef naar perfect? Als ik de controle loslaat? Als ik fouten maak? Als ik toch aan die moeilijke taak begin? Als ik risico’s neem, al kan ik falen of afgewezen worden? Waar ben ik bang voor?”. Schrijf dit eens voor jezelf op.

Aan deze angst ligt iets anders ten grondslag; namelijk de overtuiging die je over jezelf en de wereld om je heen hebt en de gedachten die de hele dag door je hoofd heen spoken. Ken je dat stemmetje in je hoofd die continue een dialoog met je voert? Ken je dat stemmetje wat steeds zegt “Zal je dat wel doen?”,  “Je kunt dat toch niet?” , “Je mag niet door de mand vallen dus doe nog harder je best”, “Iedereen moet je aardig, slim, goed, verantwoordelijk, zorgzaam, PERFECT vinden” of “Dat is niets voor jou, daar ben jij niet goed genoeg voor”. Waarschijnlijk kun je nog veel meer verzinnen, schrijf eens op wat dit stemmetje allemaal tegen jou zegt. Wat vind je daarvan? Wat is de toon van dit stemmetje? Waar behoed dit stemmetje jou voor, welke angst bestrijd je hiermee?

Wat dat stemmetje zegt is maar een mening, geen feit.

De kans is groot dat je dit stemmetje als onderdeel van jouzelf ziet. Het hoort bij je. Het zijn jouw gedachten. Waarom zou jij aan je eigen gedachten twijfelen? Waarom zou jij niet in jouw eigen gedachten geloven en daarnaar handelen? Het antwoord is simpel; Jouw gedachten zijn subjectief en hoeven helemaal niet waar te zijn. Het is maar een mening. Want weet je nog, ze zijn gebaseerd op jouw angsten en niet op feiten.

Bekijk de dialoog die je met dit stemmetje voert eens op een afstandje als een buitenstaander. Wat vind je ervan? Hoe interpreteer je wat dit stemmetje zegt? En welke impact heeft dit op je gevoel en je gedrag? En als je dit van een afstandje bekijkt, wat zou je tegen dit stemmetje en tegen jezelf willen zeggen? Dus luister wat dit stemmetje je allemaal te vertellen heeft en ga na wat je hier werkelijk van vindt.

“Goed leren omgaan met perfectionisme is geen quick-fix”

Dit kost tijd. Maar het levert wel veel op. Je krijgt weer oog voor wat werkelijk belangrijk voor je is. Je houdt meer tijd over, want je bent minder tijd kwijt aan piekeren, twijfelen en alles perfectioneren. En negatief perfectionisme omzetten in positief perfectionisme zorgt ervoor dat je veel uit jezelf en het leven kan halen. Want tja, een perfectionist blijf je toch wel. En daar is niets mis mee.

Heb je last van jouw perfectionisme en wil je hier op een gezonde manier mee omgaan zodat je tijd en energie overhoudt voor wat écht belangrijk voor je is?   Maak een afspraak voor een vrijblijvend en kosteloos kennismakingsgesprek in Amstelveen! Lees hier meer over het traject “Perfectionisme en faalangst” binnen Mentaal Onderhoud”.

Lees hier meer over het verband tussen perfectionisme en slapeloze nachten en of je van perfectionisme een burn-out kunt krijgen.

Ik ben Roos Streumer en door het schrijven van mijn blogs wil ik jou inspiratie en tips geven zodat jij meer uit je dag & nacht kunt halen. In mijn dagelijks leven werk ik met veel plezier in mijn praktijk Mentaal Onderhoud in Amstelveen. Daarnaast volg ik de opleidingsroute POH-GGZ via RINO Groep Amsterdam. Je kunt bij mij terecht voor:

• Stress en Burn-Out Counselling
• Slaapcoaching bij slapeloosheid / slecht slapen
• Psychosociale Hulp bij perfectionisme, faalangst en weinig zelfvertrouwen
• Als je in een onzekere, stressvolle (werk-)situatie zit.
• Voor een relaxing voetmassage, voor wie geen therapie maar wel ontspanning nodig heeft!
  

Wil je geen door mij geschreven artikel missen? Schrijf je dan hier in voor Mentaal Magazine. Volg mij op Facebook en LinkedIn!