Ooit schreef ik dit stuk. Persoonlijk, kwetsbaar en vooral eerlijk.
“Hoe vaak zeggen we over onszelf dat we openhartig zijn? Hoe vaak zeggen we dat we eerlijkheid enorm waarderen? Maar hoe eerlijk en openhartig kijken we naar onze eigen realiteit? Want niets lijkt zo moeilijk als dat.
Ik herken het, zittend in een situatie waarvan ik zo graag wil dat het werkt. Waar ik voor vecht. Ik wil dat zoals het is, goed komt. Maar als ik eerlijk en openhartig naar mijn situatie kijk, weet ik dat het niet zo is.
Ik wil zo graag dat het werkt omdat mijn situatie voordelen kent. Voordelen waarvan ik liever niet zomaar afstand neem. Het is mij te kostbaar. Ik heb hier zo hard voor gewerkt en naar verlangd.
Ik wil zo graag dat het werkt, omdat ik mijzelf niet echt als uitgangspunt neem. Uit schuldgevoel, schaamte en omdat ik wil dat het met de ander goed gaat. Ik neem mijzelf niet als uitgangspunt, want ik stel het welzijn van anderen boven mijn welzijn. En ik wil niet raar aangekeken worden, een opgever zijn of iemand die het niet redt; “Zie je wel!”.
Maar als ik eerlijk en oprecht kijk, dan zit ik in een ziekmakende situatie die ik zelf in stand houd. Wetend dat het niet gaat werken. En nu ik eerlijk ben naar mijzelf, is het wel zo eerlijk om daar openhartig over te zijn naar mijn omgeving. En om eerlijk te zijn naar de mensen wie het aangaat. Ik vertrouw op de goede afloop, dat het goedkomt.
Denkend aan wat deze situatie mij ontneemt, wat ik mijzelf hiermee ontneem, weet ik dat ik hiervoor een enorme prijs betaal. Want het is veel.
Regie in handen nemen is risico nemen. Het is afscheid nemen van een situatie waarvan ik zo graag had gewild dat het zou werken. Maar dat doet het nu eenmaal niet. Regie nemen is ook ruimte creëren voor mogelijkheden, voor wat belangrijk is. Het betekent voor mij een heldere geest en oplossingsgericht denken.
Vechten om een situatie te laten werken die niet werkt, put uit. Zeker als je dit helemaal in je eentje doet. Het is de kunst om de positieve kanten die ik aan deze situatie verbind hiervan los te koppelen. Ik ga dit elders ook vinden.
Ik wil weer ruimte in mijn hoofd. Ik wil rust, met mijn blik gericht op de toekomst. Ik wil niet tegen de dagen die komen opzien. Ik wil er naar uit kijken, er zin in hebben.”
Ooit schreef ik dit persoonlijke stuk tijdens een vervelende periode.
Ik was op dat moment een aantal maanden aan het werk op een plek waar ik mij niet veilig voelde, maar wel in een baan die ik toen ambieerde. Het was sowieso moeilijk om een baan te krijgen. Toch heb ik de stekker eruit getrokken, zonder dat ik wist wat ik daarvoor terug kreeg. Een moedig besluit, maar ik wist uit eerdere ervaring hoe ziekmakend zo’n situatie kan zijn. En dat wilde ik voorkomen.
Gewapend met persoonlijke ervaring en professionele kennis en kunde, heb ik mijzelf gedwongen eerlijk naar mijn situatie te kijken.
Wat ik hiervan geleerd heb ik is dat ik meer invloed heb dan ik dacht. Ik heb geleerd om niet machteloos toe te zien dat ik overspannen of nog erger, burn-out raakte werd (“bene there, done that” in 2006, dus niet nog een keer). Ik herkende en erkende de klachten, de signalen en vooral dat niets zou veranderen. Dit was de aanzet tot actie.
Ik heb geleerd om mij te realiseren dat voordelen of behoeften niet persé verbonden zijn aan een specifieke situatie, een specifieke baan of een droom. Ik heb geleerd dit los te koppelen en te weten dat ik dit ook in iets anders vind.
Ik heb er lang over nagedacht; Plaats ik dit stuk of juist niet? Schaadt dit mij als professional of inspireer ik mensen hiermee? Omdat ik hoop op het laatste, besloot ik het te plaatsen (oeps, dat rijmt).
Zit je zelf in een situatie waar je niet uitkomt, die niet goed voor je is of zelfs ziekmakend? Durf eerlijk en openhartig naar jezelf te zijn. Schrijf het op, praat erover met iemand die je vertrouwt of vind hulp bij een counsellor of andere professional die jou hiermee kan helpen.
Neem gerust contact met mij op.
Ik ben Roos Streumer (psychosociaal therapeut, counsellor en masseur) en in mijn praktijk in Amstelveen bied ik je een plek waar je weer rust, richting en regie in het dagelijks leven terugvindt. Niet door meer te moeten (doen), maar juist door meer (los) te laten of anders vast te houden.
Met beide voeten sta ik op de grond. Ik werk diepgaand als dit kan, ik ben pragmatisch als dit nodig is en ik gebruik humor als dit gepast is. Het is vooral belangrijk dat je hier een plek vindt waar je je vertrouwd voelt.
Inmiddels heb ik 25 jaar werkervaring als begeleidings- en gedragskundige (GGZ, Sociaal Domein en complementair) en leer ik nog dagelijks bij.
Wil je geen enkel artikel missen? Volg mij op Facebook, LinkedIn of Instagram.
Heb je vragen over dit artikel of vragen of interesse in mijn begeleiding/massage? Stuur gerust een mail naar: info@mentaalonderhoud.nl of gebruik het contactformulier.