Romans over Verlies & Rouw

Afgelopen weken heb ik de 3-daagse Verlies- en Rouwbegeleiding gevolgd via de Sociale Academie Utrecht. Daarnaast heb ik een viertal toepasselijke, prachtige romans gelezen over verdriet, verlies en rouw. Dit keer twee boeken van Inge van de Krabben; -Van het hart- en -Tot waar we kijken kunnen-. En van auteur Karma Brown -Ga niet weg- en -Niets te kiezen- . Hieronder kun je de korte reviews over deze boeken lezen.

Niets te kiezen – Karma Brown

Aangrijpend & rauw. In “Niets te kiezen” word je meegenomen in een eerlijk verhaal over de impact van ongewenste kinderloosheid. Hannah heeft er alles voor over om haar diepgewortelde wens, moeder worden, uit te laten komen.

Maar wat zij en haar man Ben ook proberen, het lukt niet. Haar beste vriendin Kate, zelf moeder van twee dochters, ziet dit met lede ogen aan. Het raakt haar dat het moederschap niet voor Hannah is weggelegd. Het frustreert haar dat zij haar niet kan helpen.

Maar wat als Kate nu draagmoeder wordt voor Hannah en Ben? Is dat niet een briljante oplossing? Na weerstand van haar man Dave en andere strubbelingen breekt een spannende tijd aan. Maar ach, hoe moeilijk kan het zijn? Kate is twee keer zwanger geweest zonder problemen.

Natuurlijk zijn de twee echtparen niet blind voor de risico’s van draagmoederschap. Zeker als het om de onderlinge verhoudingen gaat. Toch gaan ze dit traject aan. Maar wat gebeurt had niemand verwacht…

“Niets te kiezen” is een prachtige roman, het is aangrijpend, ontroerend en rauw. Thema’s in deze roman zijn ongewenste kinderloosheid, verlies & rouw, machteloosheid, hoop, afscheid en de dood.

Ondanks deze zware thema’s leest het boek als een trein! Het greep mij waardoor ik niet kon stoppen met lezen.


Ga niet weg- Karma Brown

“Zo had ons verhaal niet moeten gaan”. – Een prachtige roman over verlies, verdriet, hoop en vooral over liefde.

Na “Niets te kiezen” kon ik niet wachten om dit boek te lezen. Een prachtig boek, een rauw verhaal over rouw die te zwaar is om te verteren. En wat dit met iemand doet.

Tegan is een jonge vrouw, getrouwd met haar man Gabe en 6 maanden zwanger van hun eerste kindje. Alles lijkt haar mee te zitten. Tot het noodlot haar treft. Tegan overleeft een autocrash, maar verliest haar ongeboren zoontje. En terwijl zij zich fysiek herstelt, lijkt zij er mentaal maar niet bovenop te komen. Tot grote zorg van haar familie en beste vriendin.

Dan herinnert Gabe haar aan de briefjes met wensen en dromen die ze ooit samen in een “pot vol impulsen” hebben gedaan en moedigt haar aan om dit ook daadwerkelijk te gaan doen. Een lange reis naar Thailand, Italië en Hawaï volgt. En reis vol mooie ervaringen, verdriet en herinneringen.

Maar ook vol spanning tussen haar en Gabe. Tegan koestert nogal wat woede ten opzichte van Gabe. Hij had tijdens het rijden beter op moeten letten, niet met één hand moeten rijden. Tegan voelt zowel wrok als liefde ten opzichte van Gabe…

Tegan is ervan overtuigd dat ze haar levensvreugde op Hawaï terug zal vinden. Dat dit voor een omkeer zal zorgen. Maar of dit ook gebeurt? Een prachtige roman die makkelijk wegleest. Een echte aanrader.


Van het hart – Inge van der Krabben

“De ergste verdrieten zijn de verdrieten die niet gedeeld kunnen worden, die slaan naar binnen”- Dirk de Wachter.

In dit verhaal probeert de 75-jarige Mies al 2 jaar grip te krijgen op haar leven na de plotselinge dood van haar man JP. Op aanraden van haar zoon Willem bezoekt zij een rouwgroep. Eerst met tegenzin, maar in de loop van het verhaal vindt zij herkenning, troost en nieuwe vriendschappen binnen deze groep. En meer dan dat…

Het boek omschrijft een realistisch proces van rouw die Mies doormaakt.

Verlies en rouw zijn nu eenmaal onlosmakelijk met het leven verbonden. Het vormt ons ook. En niemand ontkomt hier aan. Of je nu een dierbaar iemand verliest, je baan, je toekomstdromen, je jonge jaren of als iets nooit waarheid gaat worden. Sinds ik weer meer met dit thema bezig ben, mede dankzij dit boek, besef ik mij dat we zoveel verlies niet herkennen als verlies. En dit boek zet mij mede door de mooie citaten en de verhaallijn, hierover tot nadenken.

Een prachtig roman, het lezen waard. En fijn geschreven.


Tot waar we kijken kunnen – Inge van der Krabben

“𝘞𝘢𝘵 𝘢𝘭𝘴 𝘫𝘦 𝘯𝘰𝘨 𝘮𝘢𝘢𝘳 𝘦𝘦𝘯 𝘸𝘦𝘦𝘬 𝘵𝘦 𝘭𝘦𝘷𝘦𝘯 𝘩𝘢𝘥, 𝘰𝘧 𝘦𝘦𝘯 𝘮𝘢𝘢𝘯𝘥, 𝘦𝘦𝘯 𝘱𝘢𝘢𝘳 𝘮𝘢𝘢𝘯𝘥𝘦𝘯? 𝘞𝘢𝘵 𝘻𝘰𝘶 𝘫𝘦 𝘥𝘰𝘦𝘯? 𝘞𝘢𝘵 𝘻𝘰𝘶 𝘫𝘦 𝘸𝘪𝘭𝘭𝘦𝘯 𝘥𝘰𝘦𝘯, 𝘬𝘶𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘥𝘰𝘦𝘯, 𝘮𝘰𝘦𝘵𝘦𝘯 𝘥𝘰𝘦𝘯? 𝘌𝘦𝘯 𝘴𝘶𝘳𝘳𝘦𝘢𝘭𝘪𝘴𝘵𝘪𝘴𝘤𝘩𝘦 𝘷𝘳𝘢𝘢𝘨 𝘥𝘪𝘦 𝘸𝘦𝘳𝘬𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬𝘩𝘦𝘪𝘥 𝘸𝘦𝘳𝘥. 𝘋𝘦 𝘸𝘦𝘳𝘦𝘭𝘥 𝘷𝘦𝘳𝘨𝘪𝘯𝘨 𝘯𝘪𝘦𝘵, 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘦𝘯 𝘩𝘢𝘢𝘳 𝘴𝘵𝘶𝘬𝘫𝘦”.

Terwijl Janne burn-out raakt omdat ze teveel aan de verwachtingen van anderen en vooral haar moeder wil voldoen, krijgt juist haar moeder Dina te horen dat ze door kanker niet lang meer heeft. Dina heeft de wens om de resterende tijd op haar eigen manier in te vullen en maakt keuzes die niet altijd positief ontvangen.

Janne worstelt met haar burn-out, haar werkgever en wat zij wil in het leven. Eigenlijk zou zij zich meer los moeten maken van haar moeder en haar eigen weg moeten kiezen. Maar hoe doe je dat in deze situatie?

Dit boek gaat echter niet over kanker of burn-out. Maar over de complexe en bijzondere band tussen moeder en dochter. Het gaat over de worsteling met elkaar. Over de liefde die Dina en Janne voor elkaar voelen. Maar eigenlijk niet uitspreken.

Het gaat sowieso over wat zij niet uitspreken naar elkaar. Tijdens het lezen voel je deze pijn, de eenzaamheid en de leegte van de gemiste erkenning, de zoektocht naar een nieuw evenwicht.

Het boek is ondanks het zware thema op een fijne, luchtige wijze geschreven. De twee personages, dochter Janne en moeder Dina, nemen je om de beurt mee in hun verhaal. En vooral in wat in hun hoofd afspeelt.

“𝘞𝘦 𝘻𝘪𝘦𝘯 𝘦𝘭𝘬𝘢𝘢𝘳 𝘵𝘰𝘵 𝘸𝘢𝘢𝘳 𝘸𝘦 𝘬𝘪𝘫𝘬𝘦𝘯 𝘬𝘶𝘯𝘯𝘦𝘯” .


Ik ben Roos Streumer (1973). Meer dan 25 jaar, waarvan 11 jaar als psychosociaal therapeut, ben ik werkzaam geweest binnen de GGZ, het Sociaal Domein en binnen het Psychosociaal Werk.

In 2024 leg ik mijn werkzaamheden als therapeut neer voor iig een jaar. Ik weet nog niet weet of en wat ik met mijn opgedane kennis, vaardigheden en werkervaring ga doen.

Wel wil ik graag contact houden met het werkveld. Dit doe ik door mij in te zetten als coördinator voor Psychosociaal Portaal.

En daarnaast door “Lessen in Levenskunst” waarin ik tips, inspiratie en pragmatische oefeningen deel voor meer rust, richting en regie in jouw dagelijks leven. Gebaseerd op levenservaring, meer dan 25 jaar werkervaring en 11 jaar ondernemerschap binnen deze sector.


Reacties